آنگاه که امام حسین(علیه السلام) در قتلگاه، در خون خود غوطه ور بود اسب وى آمد دور بدن غرقه به خون و مجروح امام مىگشت و پیشانى خود را به خون مقدسش آغشته مىکرد.(1)
عمر سعد که این حالت را از آن حیوان مشاهده کرد دستور داد: او را بگیرند که از بهترین اسب هاى رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم) است، سواران اطراف اسب را محاصره کردند تا آن را دستگیر نمایند ولى اسب بر آنان تاخت و با پاهاى خود چهل نفر پیاده و ده نفر سواره نظام را به درک فرستاد.
زمانی که مرده را دفن می کنند شب اول قبر از چه زمانی است و چقدر طول می کشد؟ آیا در آن لحظه کسانی که در دنیا برای آن مرده ای دعا می خوانند در آن لحظه به او می رسد و از عذاب او کم می شود؟
1- انسان پس از مرگ وارد عالمی می شود به نام«عالم برزخ» حیات برزخ و حقیقت باطن همین عالم دنیاست. دنیا ظاهری دارد و باطنی، ظاهر دنیا که بدان عالم مُلک گفته می شود همین دنیای مادی که ما در آن زندگی می کنیم که خصوصیات خاص خودش را دارد(مکان، زمان، مادی بودن…) همین دنیا باطنی دارد که بعضی خصوصیات عالم دنیا را داراست. مثلاً شکل و اندازه و رنگ و بو در آن عالم هم وجود دارد و لکن ماده در آنجا نیست. صورت مردمان برزخی رنگ و اندازه مشخصی دارد و در آنجا خوشحالی و مسرّت و غضب و نگرانی هست در آنجا نور هست و لکن آنجا ماده نیست[1].
نماز فواید بسیاری دارد ما در این مقاله به 4 فایده مهم نماز اشاره کرده و توضیحاتی درمورد آن میدهیم با ما همراه باشید.
با نزول نخستین آیات از پیام وحی، پیامبر رسالت خویش را آغاز نمود. همسر رسول خدا، خدیجه بنت خویلد اسدی، نخستین فرد از زنان است که در پی آگاهی از بعثت، مسلمان شد.
در این زمینه، اختلاف نظری میان تاریخ‌نویسان نیست؛ ولی درباره اشخاص دیگر اختلاف نظرهایی وجود دارد.
پرسش : آیا علمای اهل سنت احادیث مربوط به امام زمان(عج) را متواتر می دانند؟
پاسخ : احادیث نبوى پیرامون حضرت مهدى - عجل الله تعالى فرجه - و صفات و علائم ایشان در کتاب ها و منابع قدیم اهل سنت به قدرى زیاد است که دانشمندان علم حدیث و حافظان بزرگ سنّى، احادیث مربوط به مهدى را «متواتر» دانسته اند.(1)
بر اساس یک بررسى اجمالى، تعداد 17 نفر از دانشمندان بزرگ اهل سنت، به «متواتر» بودن احادیث مهدى در کتاب هاى خود، تصریح کرده اند.(2)
علامه «شوکانى» در خصوص اثبات تواتر این روایات، کتابى به نام «التوضیح فى تواتر ما جأ فى المنتظّر والدّجال و المسیح» تألیف کرده است.(3)
"زینب" را به معنای "زین أب" یعنی زینت پدر دانسته‌اند؛ از این رو بی مناسبت نیست که در زندگی حضرت زینب علیهاالسلام به دنبال این صفت بگردیم، چه اینکه افراد این خاندان به بهترین وجهی نماینده اسم زیبای خود هستند. از اینرو عبارت "ما رأیت الا جمیلا" را به عنوان راهگشای خود در شناسایی حضرت زینب علیهاالسلام انتخاب کرده‌ایم.
حضرت زینب علیهاالسلام جمله ای فرموده است که در اوج جملات بشری است، آن هم وقتی که در جمع زنان و کودکان اسیر و رنجور و مصیبت زده و شکنجه شده در مجلسی با حضور ستمگر زمانه قرار گرفته است. سر مقدس امام حسین علیه السلام در مقابل ابن زیاد گذاشته شده و آن مرد به سان فاتحانی رجز خوان، اما مدعی حقانیت، این چنین می‌گوید: حمد مخصوص خدایی است که شما را رسوا کرد و دروغتان را روشن کرد.
زینب کبری علیهاالسلام جوابش را می‌دهد اما ابن زیاد خدا را در جانب خود می‌بیند و ادامه می‌دهد: کار خدا را با برادر و خاندانت چگونه دیدی؟
در اینجاست که زینب علیهاالسلام می‌گوید: "بجز زیبایی چیزی ندیدم"، آنان قومی بودند که خدا برایشان کشته شدن را نوشت پس به آرامگاهشان وارد شدند و به زودی خدا تو را با آنها گرد می‌آورد و ...
جوانى به نام «محمّد شوشترى» که پدر و مادرش در تهران زندگى مىکنند و در یک حادثهى اتومبیل رانى از دنیا رفته و جریان عجیب زندگى عالم بعد از مرگ خود را براى یکى از دوستانش در مدّت ده شب هر شبى چند دقیقه که اوائل در خواب و بعد در بین خواب و بیدارى و سپس در بیدارى بوده و تمام مطالبش از طرفى با آخرین نظرات علماء علمالرّوح و از طرف دیگر با احادیث اسلامى کاملاً تطبیق مىکند، چنین نقل کرده است.
دوستش که مردان معروف علم دانش است می گفت :
همان روز که او تصادف کرده بود و من نمیدانستم که او مرده ، شبش اورا در خواب دیدم که با عجله به طرف من می آید و با خوشحالی کامل می گوید: من مرده ام ، من می خواهم جریانات بعد مرگم را هر شب چند دقیقه برای تو بگویم! تو حاضری به آنها گوش بدهی ؟ برایت خیلی آموزنده است.
من گفتم : بسیار خب شروع کن.
توضیحات: در این کتاب سعی شده تمام جهات زندگی پس از مرگ را بررسی کند تا خواننده به آن هدفی که از خواندن کتاب داشت برسد.
زبان: فارسی
نوع فایل: PDF
تعداد صفحات: 53
حجم کتاب: 680 کیلوبایت
نویسنده: مهدی گندم زاده – محمد امین عزیز مقدم
ابن حزم اندلسی در کتاب " المحلّی " ج 11 ص 254 چنین می گوید :
" فلما اخْتَلَفُواکما ذَکَرْنَا وَجَبَ أَنْ نَنْظُرَ فی ذلک لِیَلُوحَ الْحَقُّفَنَتَّبِعُهُ إنْ شَاءَ اللَّهُ تَعَالَى فَبَدَأْنَا بِمَا احْتَجَّبِهِ أبو حَنِیفَةَ وَمَنْ قَلَّدَهُ لِقَوْلِهِ فَوَجَدْنَاهُمْیَقُولُونَ إنَّ اسْمَ الزِّنَى غَیْرُ اسْمِ النِّکَاحِ فَوَاجِبٌ أَنْیَکُونَ له غَیْرُ حُکْمِهِ
( فإذا قُلْتُمْ ) زَنَى بِأُمِّهِ فَعَلَیْهِ ما على الزَّانِی
( وإذا قُلْتُمْ ) تَزَوَّجَ أُمَّهُ فَالزَّوَاجُغَیْرُ الزِّنَى فَلاَ حَدَّ فی ذلک وَ إِنَّمَا هو نِکَاحٌ فَاسِدٌ فَحُکْمُهُ حُکْمُ النِّکَاحِ الْفَاسِدِ
من سُقُوطِ الْحَدِّ وَلِحَاقِ الْوَلَدِ وَوُجُوبِ الْمَهْرِ .
وما نَعْلَمُ لهم تَمْوِیهًا غیر هذا وهو کَلاَمٌ فَاسِدٌ وَاحْتِجَاجٌ فَاسِدٌ وَعَمَلٌ غَیْرُ صَالِحٍ "
امام کاظم (علیه‌السلام) فرمود: عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ (علیه‌السلام) حَبْلُ اللَّهِ الْمَتِینُ؛ علیّ بن ابی‌طالب'ریسمان محکم خداست.
سوره آل عمران آیه 103 می‌فرماید: وَ اعْتَصِمُوا به حبل اللَّهِ جَمِیعاً وَ لَا تَفَرَّقُوا؛ «و همگی به ریسمان الهی چنگ بزنید، و پراکنده نشوید.»
درباره اینکه منظور از «حبل‌الله» چیست؟
مفسران قرآن، احتمالات مختلفی ذکر کرده‌اند: ازجمله آنها قرآن، اسلام، پیامبر و علی و اولاد معصوم او را ذکر کرده‌اند.[1]
در رروایات معصومین نیز معانی مختلف نقل‌شده، ولی بیش‌تر به ولایت علی (علیه‌السلام) تأکید شده است که به چند مورد از آنها اشاره می‌شود:
الف) در حدیثی از امام سجاد (علیه‌السلام) روایت شده است:
«وَ حَبْلُ اللَّهِ هُوَ الْقُرْآن؛[2] منظور از «حبل‌الله» همان قرآن است.»
ب) شخصی به نام «ابن یزید» می‌گوید: تفسیر آیه را از ابوالحسن امام کاظم (علیه‌السلام)) پرسیدم؟
فرمود: «عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ (علیه‌السلام) حَبْلُ اللَّهِ الْمَتِینُ؛[3]
علیّ بن ابی‌طالب'ریسمان محکم خداست.»
ج) از امام سجاد (ع) روایت شده است: روزی رسول خدا (ص) به اصحاب خود که در مسجد بودند، فرمود:
مردی از اهل بهشت اکنون به مسجد می‌آید و از مطلب مهمّی که برای او ضروری است، سؤال خواهد کرد، پس مردی وارد شد که شبیه مردم مصر بود، سلام داد، نشست و گفت: یا رسول‌الله! خدا فرموده است وَ اعْتَصِمُوا به حبل اللَّهِ جَمِیعاً وَ لَا تَفَرَّقُوا ؛[4]
منظور از «حبل‌الله» که ما موظّف به تمسّک به آن شده‌ایم، چیست؟
رسول خدا (ص) لحظه‌ای سکوت کرد، بعد سرش را بلند کرد و به سوی علیّ بن ابی‌طالب'اشاره نمود و فرمود:
«هَذَا حَبْلُ اللَّهِ الَّذِی مَنْ تَمَسَّکَ بِهِ عُصِمَ فِی دُنْیَاهُ وَ لَمْ یَضِلَّ فِی آخِرَتِهِ؛
این علی (علیه‌السلام) همان «حبل‌الله» است که هر کس به او تمسک کند، نسبت به دنیایش مصون می‌ماند و نسبت به آخرتش گمراه نمی‌شود.»
آن مرد برخاست علی (ع) را در آغوش گرفت درحالی‌که می‌گفت:
«اعْتَصَمْتُ به حبل اللَّهِ وَ حَبْلِ رَسُولِه؛ به ریسمان خدا و ریسمان پیامبرش تمسک کردم.»
سپس خداحافظی کرد و رفت، در اینجا «یکی از اصحاب» گفت: یا رسول‌الله! بروم از آن مرد بخواهم که برای من استغفار کند؟
حضرت فرمود: برایت مفید خواهد بود!
باعجله رفت، به او رسید و از او درخواست کرد که برایش استغفار نماید، آن مرد گفت: آیا فهمیدی که پیامبر(ص) چه فرمود و من چه گفتم؟
گفت: آری.
مرد گفت: «إِنْ کُنْتَ مُتَمَسِّکاً بِذَلِکَ الْحَبْلِ فَغَفَرَ اللَّهُ لَکَ وَ إِلَّا فَلَا غَفَرَ اللَّهُ لَکَ؛
اگر تو، به آن حبل الهی تمسک کرده‌ای، خدا تو را بیامرزد، وگرنه، خدا تو را نیامرزد.»
این جمله را گفت و رفت.[5]
قریب به مضمون فوق، از امام صادق (ع) نیز روایت شده است.[6]
د) ابان بن تغلب از امام صادق (ع) روایت کرده که فرمود:
«نَحْنُ حَبْلُ اللَّهِ الَّذِی قَالَ اللَّهُ تَعَالَی وَ اعْتَصِمُوا به حبل اللَّهِ جَمِیعاً وَ لا تَفَرَّقُوا؛[7]
ما (اهل‌بیت) همان ریسمان الهی هستیم که خدا فرموده است: و همگی به ریسمان الهی چنگ بزنید و پراکنده نشوید.»
در تفسیر آیه مذکور احادیث بسیاری وجود دارد که اکثر آنها «حبل‌الله» را به ولایت علی (ع) و اولاد معصوم او تطبیق کرده‌اند.[8]
ولی روشن است که این احادیث، با تفسیر «حبل‌الله» به اسلام و قرآن یا پیامبر-منافات ندارد، زیرا منظور از «حبل‌الله» هرگونه وسیله ارتباط با ذات پاک خدای مهربان است، خواه این وسیله، اسلام باشد، یا قرآن، یا پیامبر و یا جانشینان او که علی (ع) و فرزندان پاک و معصوم او هستند، همه این مصادیق، در مفهوم وسیع «ارتباط باخدا» که از «حبل‌الله» استفاده می‌شود، جمع است.
حکمت تعبیر به حبل‌الله:
نکتة جالب اینکه تعبیر از مصادیق مزبور، به «حبل‌الله» درواقع اشاره به یک حقیقت است، که انسان بدون داشتن مربی و راهنما، در جهل و نادانی باقی می‌ماند، و برای نجات از چاه نیاز به رشته و ریسمان محکمی دارد که به آن چنگ بزند و بیرون آید، این رشته محکم همان ارتباط باخدا از قرآن و آورنده قرآن و جانشینان واقعی او می‌باشد که مردم را از سطوح پایین و پست، بالا برده و به آسمان تکامل معنوی و مادی می‌رسانند.[9]
پس نتیجه می‌گیریم که: » حبل الله» و ریسمان الهی برای نجات از هلاکت، مصادیقی دارد که ولایت امیرمؤمنان و یازده فرزند معصوم او، از مصادیق روشن آن است. و ما موظّفیم که به ولایت آنان تمسک کرده و از دستورات آنان پیروی نماییم. همچنان‌که از امام باقر (ع) روایت شده که آن حضرت فرمود:
آلُمُحَمَّدٍهُمْ حَبْلُاللَّهِ الْمَتِینُ الَّذِی أُمِرَبِالِاعْتِصَامِ بِهِ فَقَالَوَ اعْتَصِمُوابِحَبْلِاللَّهِ جَمِیعاًوَلاتَفَرَّقُوا؛[10]
آل محمد-، همان «حبل‌الله» هستند که برای تمسّک به آن، از سوی خدا دستور داده‌شده است، سپس این آیه را تلاوت نمود وَاعْتَصِمُوابِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعاًوَلاتَفَرَّقُوا.»
پی‌نوشت:
[1]. المیزان، محمدحسین طباطبایی، ج3، ص369؛ تفسیر نمونه، ج3، ص41.
[2]. المیزان، محمد حسین طباطبایی، ج3، ص378؛ نور الثقلین، ج1، ص377، ح 306.
[3]. تفسیر عیاشی، ج1، ص194؛ البرهان، بحرانی، ج1، ص672،ح 7، نور الثقلین، حویزی، ج1، ص377، ح303.
[4]. بحار الانوار، محمّدباقر مجلسی، ج36ف ص15 و 16، ح 3؛ البرهان، بحرانی، ج1، ص670.
[5]. بحار الانوار، محمد باقر مجلسی، ج36، ص15 و 16، ح 3؛ البرهان، بحرانی، ج1، ص670.
[6]. همان، ص18 و 19، ح 11.
[7]. همان، ص19، ح 12؛ البرهان، بحرانی، ج1، ص672.
[8]. ر.ک: تفسیر نور الثقلین، حویزی، ج1، ص377 و 378؛ البرهان، بحرانی، ج1، ص668 ـ 672؛ بحارالانوار، مجلسی، ج36، ص15 ـ 20.
[9]. تفسیر نمونه، مکارم شیرازی و همکاران، ج3، ص42.
[10]. تفسیر عیاشی، ج1، ص194؛ البرهان، بحرانی، ج1، ص672، ح 8؛ نور الثقلین، حویزی، ج1، ص377، ح 304؛ المیزان، محمدحسین طباطبایی، ج4، ص378.
در مورد تاریخ تولّد امام مهدی (عج) چهار قول وجود دارد:
قول اوّل ـ این قول که معروف ترین و مستندترین قول است، تاریخ تولّد آن حضرت را نیمه شعبان سال 255 هـ. ق می داند.
ثقة الإسلام کلینی می‌نویسد: «امام مهدی ـ علیه السلام ـ در نیمه شعبان سال دویست و پنجاه و پنج هجری قمری متولد شده است».[1]
از جمله گناهانی که به کبیره بودنش تصریح شده زنا است، چنان که در روایات فرموده‌اند و برای کبیره بودنش به آیه ۶۸ سوره فرقان تمسک شده که می‌فرماید: «از جمله صفات بندگان خدا آن است که نپرستند و نخوانند با خدای به حق، خدای دیگری را (یعنی مشرک نباشند) و آن نفسی که خدا کشتنش را حرام فرموده نکشند و زنا نکنند، و کسی که اینها را به جا آورد (شرک، قتل، زنا)، برسد و ببیند جزای خود را که شکنجه‌اش در روز قیامت دو چندان است و همیشه به خواری در آتش است».[۱]
مرگ حضرت آدم (ع) چگونه بود؟ محل دفنش کجاست؟
پایگاه بین المللی همکاریهای خبری شیعه (شفقنا) ، پس از تولد شیث، چون زمان فوت آدم (علیه السلام) فرارسید خداوند به او امر نمود که آنچه را به تو تعلیم دادم به بهترین فرزندانت وصیت کن. و حضرت آدم (علیه السلام) نیز جمیع فرزندان خود را جمع نمود و فرمود که هبه الله (شیث) جانشین من بعد از شما می باشد و همه این دستور پدر را اطاعت نمودند.
وصیت های آدم قبل از فوت!
به سند معتبر از امام محمدباقر (علیه السلام) نقل شده است که: آدم (علیه السلام) دستور داد تا تابوتی ساختند و علم خود و اسماء و وصیتش را در آن نهاد و به حضرت شیث سپرد و گفت:
