بحثهایى عمیق و گستردهاى که پیرامون عصمت پیامبر (ص) پس از بعثت انجام گرفت، پیراستگى او را از خلاف و گناه کاملاً ثابت نمود.
گروهى از بداندیشان که در صفحه زندگى پیامبر خاتم، نقطه سیاهى نجستهاند، به فکر افتادهاند که براى او پیش از بعثت نقطه ضعفى جستجو کنند تا شاید بتوانندعصمت او را در تمام دوران عمر متزلزل سازند.
و در این مورد، آیات پنجگانهاى را دستاویز خود قرار داده و به مرام خود استدلال نمودهاند که ما در این جلد مجموع آیات مربوط به عصمت پیامبر را مورد بررسى قرار دادیم، ولى شایسته است براى تکمیل بحث این پنج آیه را نیز که همگى مربوط به زندگى وى پس از بعثت است مطرح نموده و مخالف را خلع سلاح کنیم اینک مجموع این آیات به ترتیب مطرح مىگردند:
آیه یکم:
«و وجدک ضالا فهدى» (الضحى - 6).
قرآن در سوره «الضحى» پیامبر (ص) را به عنوان یک فرد «ضال» معرفى مىکند و این معرفى مربوط به دوران کودکى و جوانى او است، آنجا که مىفرماید:
«الم یجدک یتیماً فاوى و وجدک ضالا فهدى و وجدک عایلا فاغنى» (الضحى آیه هاى 6 - 8):
«آیا ترا یتیم نیافت و پناه داد وضال یافت و هدایت کرد تهى دست یافت و توانگر نمود.»
