اهل سنت و مخصوصا وهابیون برای خالد بن ولید احترام بی حد و حصری قائل هستند.
ولی در اینجا لازم است به گوشه هایی از شاهکارهای این صحابی غافل نگاهی بیاندازیم.
1) خالد چه قبل از پذیرش اسلام و چه بعد از پذیرش اسلام عداوت و دشمنی با حضرت علی ـ علیه السّلام ـ را فراموش نکرد و حتی بعد از رحلت پیامبر بدستور خلیفه وقت تصمیم بر قتل علی ـ علیه السّلام ـ گرفت ولی موفق نشد.
حدیث عشره مبشره حدیثی است که ادعا می شود پیامبر صلی الله علیه و آله در آن به 10 نفر از اصحاب خود وعده بهشت داده اند؛ اما فارغ از بحث سندی این روایت، این حدیث با اشکالات متنی و دلالی متعددی رو به رو است که در ادامه به آن ها اشاره می شود.
یکی از افرادی که علمای اهل سنت آن را جزء عشره مبشره می‌دانند سعد بن ابی وقاص است؛ اما خود سعد بن ابی وقاص حدیث عشره مبشره را قبول ندارد؛ زیرا در روایتی از پیامبر صلی الله علیه و آله چنین نقل کرده است:
عن عامر بن سعد قال سمعت أبی یقول ما سمعت رسول الله صلى الله علیه وسلم یقول لحی یمشى انه فی الجنة الا لعبد الله بن سلام
صحیح مسلم - مسلم النیسابوری - ج 7 ص 160
از سعد بن ابی وقاص نقل شده است که می‌گفت: من از پیامبر صلی الله علیه وآله نشنیدم که درباره زنده‌ای که بر روی زمین راه می‌رود به جز عبد اللَّه بن سلام بگوید: او اهل بهشت است.
طبق این حدیث پیامبر صلی الله علیه و آله فقط به یک نفر وعده بهشت داده است و آن یک نفر عبد الله بن سلام است، حال اهل سنت یا باید دست از صحیح بودن کتاب مسلم بکشند و بگویند این روایتی که برای عبد الله بن سلام نقل شده است کذب است یا این که بگویند حدیث عشره مبشره دروغ است؛ چون امکان ندارد پیامبر به سعد بن ابی وقاص و 9 نفر دیگر وعده بهشت بدهد؛ اما خود آن سعد از این موضوع بی‌اطلاع باشد.
طبق اعتقاد اهل سنت، تمام صحابه عادل و از اولیاء الهی هستند، و تمام مطالبی که آن ها از رسول خدا صلی الله علیه وآله نقل کنند، به عنوان سنت قطعی واجب الإتباع است.
اما از دیدگاه محمد بن اسماعیل بخاری ، این مسأله عمومیت ندارد و تنها شامل کسانی می شود که با امیرمؤمنان علیه السلام دشمنی داشته اند؛ اما اگر کسی از اصحاب، از شیعیان و دوست داران امیرمؤمنان علیه السلام به حساب بیاید، نباید از او روایت نقل کرد.
ابن عساکر دمشقی و خطیب بغدادی دو تن از بزرگان تاریخ اهل سنت می نویسند:
کتب إلی أبو نصر بن القشیری أنا أبو بکر البیهقی أنا أبو عبد الله الحافظ قال سمعت أبا عبد الله یعنی محمد بن یعقوب الأخرم یقول:
وَسُئِلَ: لِمَ تَرَکَ الْبُخَارِیُّ حَدِیثَ أَبِی الطُّفَیْلِ عَامِرِ بْنِ وَاثِلَةَ، قَالَ: " لأَنَّهُ کَانَ یُفْرِطُ فِی التَّشَیُّعِ "
از ابو عبد الله محمد بن یعقوب اخرم پرسیدند: چرا امام بخاری از ابوطفیل عامر بن واثله روایت نقل نمی کند؟
او در پاسخ گفت: زیرا ابوطفیل در تشیع افراط می کرد.
ابن عساکر الدمشقی الشافعی، أبی القاسم علی بن الحسن إبن هبة الله بن عبد الله (متوفای571هـ)، تاریخ مدینة دمشق وذکر فضلها وتسمیة من حلها من الأماثل، ج 26 ص 128،تحقیق: محب الدین أبی سعید عمر بن غرامة العمری، ناشر: دار الفکر - بیروت - 1995.
البغدادی، ابوبکر أحمد بن علی بن ثابت الخطیب (متوفای463هـ)، الکفایة فی علم الروایة، ج 1 ص 131، تحقیق: ابوعبدالله السورقی، إبراهیم حمدی المدنی، ناشر:المکتبة العلمیة - المدینة المنورة.
عناوین اصلی کتاب شامل:
حدیث اول : اُمّت و دو گوهر گران بها؛
حدیث دوم : اهل بیت چه کسانی اند؟؛
حدیث سوم : راه علی علیهم السلام حق است.؛
حدیث چهارم : آل پیامبر صلی الله علیه و آله چه کسانی اند؟؛
حدیث پنجم : آن که بمیرد و امام زمانش را نشناسد...؛
حدیث ششم : استواری و عزّت اسلام به دوازده جانشین پیامبر صلی الله علیه و آله است؛
حدیث هفتم : بافته های ابوهُریره؛
حدیث هشتم : دروازة شهر علم پیامبر صلی الله علیه و آله؛
حدیث نهم : علی صلی الله علیه و آله با حق و حق با علی صلی الله علیه و آله است؛
حدیث دهم : علی علیه السلام «هارون» این اُمت است؛
حدیث یازدهم : عدالت اصحاب پیامبر صلی الله علیه و آله؛
حدیث دوازدهم : جانشین پیامبر صلی الله علیه و آله چه کسی است؟؛
فرازهایی از : خطبـة غـدیـر؛
عناوین اصلی کتاب شامل:
فصل اول: خداوند در صحاح ستّه؛
فصل دوم: پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله در صحاح ستّه؛
فصل سوم: سیمای برخی از پیامبران در در کتاب مقدّس و صحاح ستّه؛
فصل چهارم: مقام خلفای ثلاثه در صحاح؛
فصل پنجم: حقایقی از خلفای ثلاثه در صحاح؛
فصل ششم: مناقب برخی از صحابه در صحاح؛
فصل هفتم: عدالت و اجتهاد صحابه؛
فصل هشتم: عایشه در صحاح؛
فصل نهم: اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام در صحاح؛
فصل دهم: مباحثی چند؛
خاتمه: بحثی در رابطه با وحدت مسلمین؛
پاسخ به چند پرسش فقهی و اعتقادی
عناوین اصلی کتاب شامل:
مرقومه مبارکه آیة الله اشتهاردی؛ پیشگفتار؛ اختلاف ما با آنها در وضو؛ اوقات برگزاری نماز یومیه؛
گفتن اذان قبل از طلوع فجر؛ شهادت به ولایت علی در اذان و اقامه؛
گفتن «الصلوة خیر من النوم» در اذان صبح؛ حذف جمله «حی علی خیر العمل» از اذان و اقامه؛
فرستادن صلوات در موقع شنیدن نام مبارک حضرت محمد؛
خواندن نماز بلافاصله بعد از اذان؛ ایستادن در صفهای نماز جماعت؛
گفتن «بسم الله الرحمن الرحیم» در ابتدای سوره ها در نماز؛ بسته بودن دستها در حال نماز؛
آمین گفتن بعد از سوره حمد در نماز؛ خواندن سوره حمد در نماز جماعت توسط مأمومین؛
نخواندن یک سوره کامل در نماز بعد از سوره حمد؛ سجده بر فرش؛
پس از سجده دوم بلافاصله ایستادن...؛ قنوت در نماز؛ صلوات در تشهد نماز؛
صلوات بر محمد و آل محمد؛ منع از بلند فرستادن صلوات؛ تکان دادن انگشت سبابه در حال تشهد؛
برگرداندن صورت از قبله در موقع گفتن سلام؛ گفتن تکبیر بعد از سلام نماز؛
ممانعت عبور از جلوی نمازگزار؛ خواندن قرآن در مسجد النبی؛
اعتراض به دست به دعا برداشتن در مقابل قبر پیامبر؛ خواندن نماز پشت دیوار بقیع؛
بی تفاوتی نسبت به بعضی از صحابه؛ ممانعت از رفتن زن ها به زیارت اهل قبور؛
سرچشمه اختلافات؛ گفتن «یا رسول الله» و «یا علی» و... شرک است؛
زیارت حرم ائمه و نماز خواندن در آن و نذر کردن شرک است؛ متهم نمودن شیعه به بدعتگزاری؛
حرمت متعه (ازدواج موقت)؛ خوش خلقی شیعه؛
برگزاری نمازهای مستحبی به جماعت «تراویح» در شبهای ماه رمضان؛
عصمت ائمه و اهل بیت رسول الله؛ دعا و زیارات؛ به چه کسی شیعه می گویند؟؛
نهی از گریه و عزاداری بر مصائب اهل بیت ؛ خواندن سوره هایی که سجده واجب دارد در نماز؛
تقیه و معنای آن؛ علت حضور شیعیان در نماز جماعت اهل سنت؛ زیارت قبور و دعا در کنار آنها؛
سجده بر حصیر؛ خمس؛
نحوه انداختن جامه احرام؛
خواندن دعا و گفتن تلبیه در موقع محرم شدن
حدیث {قرن الشیطان } یکی از احادیثی است که در اکثر کتب صحیح و معتبر اهل سنت آمده است.
البته طرق مختلفی دارد و بخاری که از علمای بزرگ اهل سنت است و وهابیت تعصب شدیدی در مورد او دارند،
بخاری با هشت سند صحیح[3] و مسلم نیز با پنج سند صحیح،[4] احمد بن‌حنبل با چهارده سند،[5] ترمذی سه حدیث،[6] مالک ابن‌انس (امام مذهب مالکی) یک حدیث[7] و همچنین ذهبی (از علمای حنفی و رجالی اهل سنت) یک حدیث[8] درباره موضوع قرن الشیطان ذکر کرده‌اند.
چماعت وهابی همواره سعی بر این داشته اند که اهمیت غدیر را کم جلوه دهند و برپایی جشن و اعلام این روز را به عنوان عید بدعت نشان دهند.
در ذیل نظر منابع اهل سنت در مورد غدیر را به همراه اسکن کتب ملاحظه نمایید :
اعتراف صریح ابن جوزی به کلمه مولا در حدیث غدیر
دانشمندان عرب در تفسیر کلمه (مولی) در فرمایش رسول خدا که فرمود : (من کنت مولاه) وجوهی ذکر کرده‌اند که یکی از آنها به معنای مالک است و... معنای دهمین آن اولی و برتر است ، خداوند فرمود: این مولای شما است ، به این معنا است که او اولی و برتر به شما است ، و چون ثابت شد که مولی به معنای اولی است ؛ پس حمل لفظ مولی در این حدیث بر کسی که مالک بنده‌ای باشد جائز نخواهد بود ؛ چون پیامبر مالک علی و علی بنده رسول خدا و آزاد شده او نبود ، و نیز حمل آن بر کسی که پسر عموی دیگری است جایز نیست ؛ زیرا او پسر عمویش بود . و نه بر هم پیمان ، چون این قضیه مربوط به کسانی است که ضرر دیده‌اند و پیمان بر کمک و همراهی می بندند . و نه بر یاری و کمک ؛ زیرا این معنی در خود کلمه موجود است . و نه بر کسی که سر پرستی (ضمان جریره) را دارد و نه بر همسایه که چنین حملی لغو است و نه بر آقا و سروری که اطاعتش لازم است .
پس مقصود از کلمه مولی در این حدیث غیر از معنای دهم آن که اطاعت محض و مخصوص ؛ یعنی همان حمل بر اَولی نخواهد بود ، و معنایش این می‌شود : کسی که من اولی و برتر از جان وی به خود او هستم پس علی هم اولی و برتر از جان او به او است. من در این معنی و تفسیر تنها نیستم ؛ بلکه ابو الفرج اصفهانی نیز در کتابش مرج البحرین این حدیث را از اساتیدش نقل کرده و می‌گوید : رسول خدا دست علی را گرفت و فرمود : کسی که من ولی و سرپرست او و برتر از جانش به وی هستم ؛ پس علی سرپرست او است .
از این تعابیر فهمیده می‌شود که همه معانی کلمه مولی در نهایت باز گشت به وجه دهم آن دارد که جمله : آیا من بر جان مؤمنان برتر از خودشان نیستم ؟ و این نص آشکاری است در اثبات امامت و پذیرفتن طاعت و پیشوائی .
سبط بن الجوزی الحنفی ، شمس الدین أبوالمظفر یوسف بن فرغلی بن عبد الله البغدادی ، تذکرة الخواص.
از دیدگاه اهل سنت، صحیح بخاری معتبرترین کتاب حدیثی می باشد ولیکن بخاری، در کتاب خود به حدیث متواتر ثقلین اشاره نکرده است.
و برخلاف آن در صحیح مسلم به حدیث ثقلین به روشنی و صراحت اشاره شده است .
این حدیث به طور گسترده در کتابهاى معروف اهل سنت، مانند: سنن ترمذى، سنن دارمى، مسند احمد، سنن نسائى، مستدرک الصحیحین، الصواعق المحرقه، اسد الغابه فى معرفة الصحابة، احیاء المیت، السنن الکبری، المعجم الکبیر، منهاج السنه و دهها کتاب دیگر اهل سنت ذکر شده است.
امام جماعت وهابی همجنسبازی را از مصادیق پیشرفت دینی دانست !
به گزارش «شیعه نیوز»، دعی عبدالله؛ امام جماعت مسجد نور الاصلاح در واشنگتن، ضمن سخنانی ادعا کرد:
هم جنس بازی حلال است.
وی اعتراف کرد که خود او از نوجوانی آن را تجربه کرده و در زندگی اش با چهار مرد رابطه داشته است زیرا اسلام آن را مجاز شمرده است!.
وی در پاسخ به این سوال که، شما امام جماعت یک مسجد هستید پس چگونه هم جنس بازی را مجاز می دانید؟ پاسخ داد:
تمام سعی من این است که اسلام را به صورت امروزی عرضه کنم و با مظاهر تجدد آن را هماهنگ کنم.
وی ادامه داد، شکی نیست که حلال شمردن این رابطه یکی از مظاهر پیشرفت اسلام است!.
حال اینکه کجای اسلام همجنس بازی را حلال کرده است من نیافتم. اگر شما نشانی پیدا کردید اعلام کنید تا واقعا مشکل جهان اسلام حل شود.
تمامی مطالب این وبلاگ در «کتب اهل سنت» نوشته شده اند.
ما فقط آنها را «نـقـل» می کنیم
#فرار ابوبکر و عمر و عثمان در تمام جنگ ها # به تصریح کتب اهل سنت#
طبق روایات اهل سنت ؛ ابوبکر و عمر و عثمان در تمام جنگ های زمان پیامبر (ص) فرار کرده اند ولی امام علی (ع) در تمام جنگ ها تا آخرین لحظه جنگید و هرگز به دشمن پشت نکرد.
# جنگ احد :
* ابوبکر در جنگ احد فرار کرد.
* عمر ببن خطاب خودش اعتراف می کنه در جنگ احد همانند بز کوهی فرار کرده !
* عثمان در جنگ احد فرار کرد.
* امام علی (ع) در جنگ احد شدیدا از پیامبر (ص) دفاع کرد و به قدری جانفشانی کرد که جبرئیل نازل شد و گفت : لا فَتى اِلاّ عَلِىّ، لا سَیفَ اِلاّ ذُو الفَقار ؛ جوانمردی جز على (ع) و شمشیرى جز ذوالفقار وجود ندارد.
(سند در کتب اهل سنت - کلیک کنید)
جمال الدین أبی المحاسن الأتابکی، متوفای ۸۷۴هـ در کتاب النجوم الزاهره و همچنین شهاب الدین نویری متوفای ۷۳۳هـ در کتاب نهایه الأرب ، داستان شگفت‌انگیز تبرک مردم شام به یک گاو را نقل کرده‌اند و البته اتابکی صحت آن را نیز تأیید کرده است:
تصریح به رجعت الاغ در البدایه و النهایه ابن کثیر دمشقی
این هم یکی دیکر از نظرات عجیب وهابیت
ذکر این نکته نیز ضروری است که این کتاب تنها برای پژوهشگران قابل استفاده است ، دوستانی که در مباحث اعتقادی و مناظره با مخالفان تسلط ندارند، نیازی به دانلود این کتاب ندارند ؛ چون اکثر احادیث و مطالب آن یادگار دستگاه حدیث سازی بنی امیه است که تنها در بحث مناظره با خود آنها و استفاده از قاعده الزام و جدال احسن قابل استفاده است.
.
صحیح مسلم جلد یک
http://smyazdani.com/pdf/sahihmoslem/sahihmoslem1.pdf
صحیح مسلم جلد دو
http://smyazdani.com/pdf/sahihmoslem/sahihmoslem2.pdf
صحیح مسلم جلد سه
http://smyazdani.com/pdf/sahihmoslem/sahihmoslem3.pdf
صحیح مسلم جلد چهار
http://smyazdani.com/pdf/sahihmoslem/sahihmoslem4.pdf
