منطق شیعه در برابر تسنن از راه دلیل و برهان است که اگر کسی این ادله را به خوبی درک نماید و با ادله اهل تسنن مقایسه نماید به روشنی در میابد که کدام بر حق و کدام به اشتباه رفته اند.
در نزد شیعه، بعد از رسول اعظم، حجت، اهل بیت پیامبر (ص) می باشند.
که برای این عقیده دلائل زیادی در دست شیعه موجود است؛ شما خود بیندیشید در این مورد که :
احمد بن حنبل در سال 164 هجری متولد و در سال 241 فوت کرده است.
شافعی 150 هجری متولد و سال 204 فوت کرده است.
مالک سال 95 متولد در سال 179 وفات یافته است.
ابوحنیفه سال 80 متولد و سال 150 فوت کرده است ...
و رهبر فکری اهل سنت ابوالحسن اشعری به سال 270 متولد و سال 330 و یا 329 فوت کرده است،
این در حالی است که پیامبر عظیم الشأن اسلام (ص) در سال یازدهم هجرت وفات یافته اند.
اما در مقابل اینها، امام صادق (ع) است که بلا واسطه احکام دینی را از امام محمد باقر (ع) و او هم از امام سجاد (ع) و او هم مستقیماً احکام الهی را از پدر بزرگوار خود امام سید الشهداء (ع) کسب کرده است و اما سید الشهداء مستقیماً از امیرالمومنین (ع) و یا خود پیامبر (ص) أخذ کرده است و هر کدام هم چندین سال در محضر پدر بزرگوار خود بوده اند،
حال حکم فکر سلیم و عقل فطری ما چیست؟