نقاط ضعف تسنن در برابر تشیع

منطق شیعه در برابر تسنن از راه دلیل و برهان است که اگر کسی این ادله را به خوبی درک نماید و با ادله اهل تسنن مقایسه نماید به روشنی در میابد که کدام بر حق و کدام به اشتباه رفته اند.

در نزد شیعه، بعد از رسول اعظم، حجت، اهل بیت پیامبر (ص) می باشند.

که برای این عقیده دلائل زیادی در دست شیعه موجود است؛ شما خود بیندیشید در این مورد که :

احمد بن حنبل در سال 164 هجری متولد و  در سال 241 فوت کرده است.

شافعی 150 هجری متولد و سال 204 فوت کرده است.

مالک سال 95 متولد در سال 179 وفات یافته است.

 ابوحنیفه سال 80 متولد و سال 150 فوت کرده است ...

و رهبر فکری اهل سنت ابوالحسن اشعری به سال 270 متولد و سال 330 و یا 329 فوت کرده است،

این در حالی است که پیامبر عظیم الشأن اسلام (ص) در سال یازدهم هجرت وفات یافته اند.

اما در مقابل اینها، امام صادق (ع) است که بلا واسطه احکام دینی را از امام محمد باقر (ع) و او هم از امام سجاد (ع) و او هم مستقیماً احکام الهی را از پدر بزرگوار خود امام سید الشهداء (ع) کسب کرده است و اما سید الشهداء مستقیماً از امیرالمومنین (ع) و یا خود پیامبر (ص) أخذ کرده است و هر کدام هم چندین سال در محضر پدر بزرگوار خود بوده اند،

حال حکم فکر سلیم و عقل فطری ما چیست؟

آیا ممکن است نظر ابوحنیفه که اهل افغانستان بوده است و آمده مدینه و بغداد و مسلمان شده و فقیه شده است درست باشد اما نظر امام صادق(ع) که از خانواده پیامبر(ص) و پرورش یافته این خاندان است نادرست باشد؟

این درحالی است که حتی همان کسانی که امامان ما را معصوم نمی دانند، آنان را از لحاظ علمی و تقوی بسیار بالاتر از امثال ابوحنیفه و شافعی می شمارند.

شما می بینید که تقریباً سه قرن اول اسلام، این مکتبهای چهارگانه اهل سنت رواج نداشته اند و بعدها مرید و پیرو پیدا کرده اند و در آن سه قرن کسی به این مکتبها پای بند نبوده است، در حالی که ائمه اهل بیت (ع) به طور متصل با پیامبر (ص) مرتبط بوده و مورد تأیید و ستایش آن حضرت واقع شده اند. ما چگونه باید معالم دینی و آموزه های دینی خود را از کسانی اخذ کنیم که نه معصوم هستند و نه پیامبر(ص) را دریافته اند و نه دلیلی داریم که از بقیه انسان ها و فقها جلو هستند؟

مدرک ما برای تبعیت از این فقهاء چه می تواند باشد؟!

به همین دلیل شیعه معتقد است که بنا بر سفارش پیامبر اکرم(ص) در حدیث ثقلین ما باید تفسیر متون دینی و قرآن کریم و همین طور تفصیل احکام شرعی و معارف دینی را از ائمه اهل البیت و عترت پیامبر عظیم الشأن اسلام بگیریم ولی برادران اهل سنت از منابع دیگر به استنباط احکام دینی می پردازند.

قرآن کریم درباره اهل البیت پیامبر اکرم(ص) فرموده است که :

خداوند اراده کرده است که شما اهل البیت پیامبر اکرم(ص) از هر گونه رجس و پلیدی [چه عملی و چه اعتقادی] پاک باشید[i]، و وقتی چنین کسانی برای بیان حقائق دینی وجود دارند دیگر جایی برای دیگران جز تبعیت کردن از آنان باقی نخواهد ماند.

بنابر این تمام حرف شیعه چیزی جز عمل به توصیه و سفارش پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نیست.

پیامبر عظیم الشأن اسلام (ص)  به روایت قطعی شیعه و سنی بارها و بارها فرمودند که "إنی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی" یعنی من دو عنصر گرانبها و ارزشمند را در بین شما به ودیعت و ارث می گذارم که این دو موجود گرانقدر، قرآن و اهل بیتم هستند و بعد فرمود:

"ما إن تمسکتم بهما لن تضلوا" یعنی اگر به آن دو (قرآن و اهل البیت) تمسک جویید هرگز گمراه نمی شوید "و لن یفترقا حتی یروا علی الحوض و این دو از هم جدا نمی شوند تا آن که در حوض بر من وارد شوند.

"فانظروا کیف تخلفونی فیهما" پس نظر کنید و تأمل و تفکر کنید که چگونه بعد از من با آنان معامله و رفتار می کنید؟

این روایات که با تعییرات متعدد و مختلف در مجامع روایی اهل سنت و شیعه به وفور آمده است و تردیدی در صدور آن باقی نمانده است از روایات و بیاناتی است که شیعه براساس آن استوار است.[ii]

باز پیامبر اکرم(ص) فرمود:

(الا ان مثل اهل بیتی فیکم مثل سفینه نوح من رکبها نجا و من تخلف عنها غرق، یعنی بدرستی که مثل اهل بیت من در بین شما مانند کشتی حضرت نوح است که هر کس بر آن سوار شد نجات می یابد و هر کس از آن تخلف کرد غرق خواهد شد.)[iii]  

==============

[i] سوره مبارکه احزاب آیة 33
[ii] رجوع شود به صحیح مسلم ج 15 ص 179 تا 181
-          مستدرک حاکم ج 3 ص 118
-          – مشکات المصابیح ج 3 ص 1732و....)
-          صحیح ترمزی حدیث 874
-          و از احادیث کنزالعمال ص 42 جزء اول مسند احمد ص 182
-          و مسند احمد جزء پنجم ص 189
-          و... که تمام این منابع از اهل سنت است.
[iii] مستدرک حاکم جزء سوم ص 151 – اربعین نهبانی ص 216 و.... از منابع برادران اهل سنت.