بسم الله الرحمن الرحیم
دلالت این اشعار بر ایمان ابو طالب
ابوطالب: فرزند برادرم هرگز دروغ نمى‌گوید
الف: استسقاء (طلب باران) أبوطالب با توسل به پیامبر ( ص)
ب: أبو طالب در میلاد حضرت علی (ع)
ج: أبو طالب و حدیث یوم الدار
د: وصیّت أبوطالب به پیروی از رسول اللّه (ص)
هـ: ابوطالب عاقد پیامبر و خدیجه
و: حمایت بی دریغ از پیامبرگرامی در شعب ابیطالب
ز: تشویق رسول خدا (ص) به استواری در امر رسالت
توضیحات : کتاب فوق کتاب مهم و قابل اتکا در مذهب اهل سنت در اسلام میباشد . این کتاب به قدری مهم و قابل اتکا میباشد که پیروان سنت پیامبر در صحت و صدق ان مصمم هستند . به همین دلیل نام ان نیز صحیح مسلم است.
حجم : 22 مگابایت
توضیحات : کتاب فوق کتاب مهم و قابل اتکا در مذهب سنت در اسلام میباشد .
این کتاب به قدری مهم و قابل اتکا میباشد که پیروان سنت پیامبر در صحت و صدق ان مصمم هستند . به همین دلیل نام ان نیز صحیح بخاری است .
اهل سنت از محمدبن اسماعیل بخاری به نام امام بخاری یاد میکنند .
حجم : 9 مگابایت
عثمان الخمیس از سران وهابیون می گوید شیعه نسبت به ناموس رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) ادب را رعایت نمی کند. روایتی را در بحارالأنوار نقل کرده اند از قول آقا امیرالمؤمنین (علیه السلام) که می گوید:
سافرت مع رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم لیس له خادم غیری، و کان له لحاف لیس له لحاف غیره و معه عائشة و کان رسول الله صلی الله علیه و آله ینام بینی و بین عائشة لیس علینا ثلاثتنا لحاف غیره، فإذا قام إلی صلاة اللیل یحط بیده اللحاف من وسطه بینی و بین عائشة.
من با رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به سفر رفتم و عایشه هم همراه رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) بود و تنها خدمتگذار رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) من بودم و یک لحاف هم بیشتر نداشتیم، و رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) بین من و عایشه می خوابید. رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) صبح بیدار شد برای نماز شب خواندن و من خوابیده بودم و رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) آمد این لحاف را بین من و عایشه فاصله گذاشت و جمع کرد تا فاصله باشد بین من و عایشه.
بحارالأنوار، ج40، ص2
عثمان الخمیس می گوید که ببینید شیعه می گوید علی (علیه السلام) و عایشه زیر یک لحاف بودند، در حالیکه در کتاب کافی دارند که:
إذا وجد الرجل و المرأة فیلحافواحد،جلدامائةجلدة.
اگر یک مردی و یک زنی را زیر یک لحاف بیابند، باید به آنها صد شلاق بزنند.
کافی، ج7، ص181
واقعه ۲۸ صفر سال ۱۱ هجری یکی از ایام سخت برای مسلمین به شمارمی آید روزی که روح بزرگ بهترین مخلوقات٬اشرف انبیاءالهی٬ مهربانترین و رئوفترین انسان روی زمین٬کوس سفر زد و داغ بزرگی بر دل مؤمنین گذاشت.اما اتفاقی که این مصیبت را سنگین تر می کرد و داغ دل را شعله ورتر می ساخت٬ اهانت به رسول الله(ص) بود در حال وفات!
بله اهانت به رسولی که جز مهربانی و عطوفت کسی از او چیزی ندیده بود پیامبری که در روز فتح مکه به همه امان داد٬مسلمین را از تعرض به مشرکین و معاندین بر حذر داشت٬حتی به ام المفاسد٬چرثومه شرارت و نکبت و سیاهی٬ابوسفیان امان داد٬مشرکینی که تا چند صباح پیش به او دشنام می دادند٬او را سنگ باران میکردند٬خاک و مزبله بر سر مبارکش می ریختند و هزاران جنایت دیگر....از همه گذشت کرد و همه را مورد عفو و رحمت خود قرار داد.
چرا که به فرموده ایشان:
انی بعثت لاتمم مکارم الاخلاق
هتک حرمت به پیامبری که طبق آیه شریفه :
وما ینطق عن الهوی ان هو الا وحی یوحی از روی هوی و لغو سخن نمی گوید بلکه هر آنچه می گوید وحی است که از جانب خداوند نازل گشته است
صحابه کتمان کننده غدیر، دچار نفرین حضرت امیرالمومنین علی بن ابی طالب (ع) شدند
شیوه ای که امیرالمؤمنین (ع) برای معرفی و تبلیغ حدیث غدیر در پیش گرفته بودند بسیار مفید و کار ساز بود، و به خوبی شبهات را بر طرف و فضای ذهنی افراد را روشن می نمود.
امیرالمؤمنین (ع) در مجالس متعددی که جریان غدیرخم را مطرح می کردند از اصحاب رسول خدا (ص) که در روز غدیر خم همراه پیامبر (ص) حضور داشتند و از نزدیک و بدون واسطه شاهد ماجرا بودند، می خواستند که جریان آن روز تاریخی را برای مردم تعریف کرده و آن چه را که از رسول خدا (ص) شنیده اند، برای مردم بازگو نمایند و از آن جا که اصحاب رسول خدا (ص) از جایگاه ویژه و موقعیت برتری بین مردم برخوردار بودند، و به دلیل همراهی کردن با پیامبر (ص) و درک محضر آن بزرگوار، در بین عامه مردم احترام فوق العاده ای داشتند و مورد وثوق آن ها بودند، در نتیجه تأیید و تصدیق آنان نسبت به یک امری که در زمان رسول خدا (ص) اتفاق افتاده بود، کاملاً اطمینان آور و آرام بخش بود و مورد پذیرش واقع می شد.
لذا امیرالمؤمنین (ع) نیز از موقعیت ویژه اصحاب در بین مردم استفاده می نمود و برای جا انداختن و ماندگار نمودن حدیث غدیر، از آنان استشهاد می کرد، تا آنجا که آن ها را سوگند می داد که مشاهدات خود را برای مردم بازگو کنند و شنیده های خود را از رسول خدا (ص) به آنان نقل نمایند.
یکی از شخصیت‌های روسیاه تاریخ اسلام، معاویة بن ابی‌سفیان (علیه اللعنة و الهاویة) میباشد. این شخصیت فاسد تاریخ اسلام، چنان روسیاه است که هیچ شکی در فساد و تباهی او نیست، ولی متأسفانه بعضی از سلفیون و وهابیون، سعی در دفاع از این شخصیت جنایتکار دارند لذا ما را بر آن داشت که گوشه‌ای از جنایات وی را بیان کنیم.
این در حالیست که اهل سنت میگویند نباید به او سب و لعن کرد.
ابن‌تیمیه در دفاع از بنی امیّه میگوید: «بنی‌امیه بر تمام افراد روی زمین حکومت داشتند و دولت اسلام در زمان آنان عزیز بود و تنها اعتراضی که مردم بر آنها داشتند دو چیز بود. یکی بدگویی به علی (علیه السلام) و دیگری تأخیر نماز از اول وقت». در جایی دیگر میگوید: «سنت در دولت بنی‌امیه قوی‌تر و ظاهرتر از دولت بنی عباس بود، زیرا در دولت بنی عباس تعداد زیادی از شیعه و دیگران از اهل بدعت نفوذ کرده بودند».[۱]
دفاع از یزید در کشتن اهل مدینه
ابن‌تیمیه در جایی دیگر میگوید: «یزید جمیع اشراف مدینه را نکشت، کشته‌ها به ده هزار نفر نرسید، خون‌ها به قبر پیامبر (صلی‌الله علیه و آله) نرسید، قتلی در مسجدالنبی واقع نشد». با آن که ابن اثیر در الکامل نقل میکند: «بعد از واقعه کربلا اهل مدینه بیعت خود را از یزید خلع نمودند، خبر به یزید رسید، مسلم بن عقبه را که مردی خون‌ریز بود به مدینه فرستاد و دستور داد تا سه روز مردم را به بازگشت به بیعت دعوت کند و گرنه همه اهل مدینه را به قتل برساند.
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در سال‌های آخر عمر معاویه، هنگامی که وی به دنبال گرفتن بیعت برای یزید بود؛ مروان بن حکم که از طرف معاویه حاکم مدینه بود، در مسجد پیامبر (ص) سخنرانی کرد و گفت:
«فقام مروان فیهم وقال إن أمیرالمؤمنین قد اختار لکم فلم یأل وقد استخلف ابنه یزید به عده. فقام عبدالرحمن بن أبی بکر. فقال: کذبت والله یا مروان وکذب معاویة. ما الخیر أردتما لأمة محمد ولکنکم تریدون أن تجعلوها هرقلیة کلما مات هرقل قام هرقل. فقال مروان: هذا الذی أنزل الله فیه (والذی قال لوالدیه أف لکما) الآیة. فسمعت عائشة مقالته فقامت من وراء الحجاب وقالت: یا مروان! یا مروان! فأنصت الناس. وأقبل مروان به وجهه، فقالت: أنت القائل لعبدالرحمن أنه نزل فیه القرآن، کذبت والله، ما هو ولکنه فلان بن فلان ولکنک أنت فضض من لعنة نبی الله. [۱]
امیرالمؤمنین معاویه همیشه خیر شما را خواسته و درباره شما کوتاهی ننموده و اکنون نیز پسرش یزید را جانشین پس از خود قرار داده است. «عبدالرحمان بن ابی‌بکر» که به شدت با بیعت یزید مخالفت می‌کرد، برخاست و گفت: ای مروان! به خدا سوگند دروغ گفتی، معاویه نیز دروغ گفته، شما هیچ خیری برای امت محمّد نخواستید، بلکه شما می‌خواهید آن را به روش پادشاهان روم درآورید، که هرگاه پادشاهی بمیرد، پادشاه دیگری جانشین او گردد!
از جمله شخصیت های اسلامی که در تاریخ مورد ظلم قرار گرفت، حضرت ابوطالب پدر بزرگوار امام علی (ع) است، این ظلم ها فقط به این دلیل است که وی پدر علی (ع) است. علی که دشمن درجه یک خط انحراف در میان مسلمانان مانند منافقین و.... بود. این گروه به دلیل آن که در مصاف و رویارویی با حضرتش عاجز ماندند، از راه دیگری برای ضربه زدن به آن حضرت برآمدند، مانند این که پدرش ابوطالب در حال کفر از دنیا رفت.
ما معتقدیم هر کس تعصب را کنار گذاشته و بیطرفانه سطور طلایى تاریخ را درباره ابوطالب مطالعه کند با ابن ابى الحدید شارح نهج البلاغه هم صدا شده و مىگوید: هر گاه ابوطالب و فرزند برومندش نبود هرگز دین و مکتب اسلام به جاى نمی ماند و قد راست نمىکرد ابوطالب در مکه بیارى پیامبر شتافت و على (ع) در یثرب (مدینه) در راه حمایت از اسلام در گرداب مرگ فرو رفت".
ادله ایمان حضرت ابوطالب (1) + سند
ادله ایمان حضرت ابوطالب (2) + سند
ادله ایمان حضرت ابوطالب (3) + سند
ادله ایمان حضرت ابوطالب (4) + سند
ادله ایمان حضرت ابوطالب (5) + سند
ادله ایمان حضرت ابوطالب (6) + سند
ادله ایمان حضرت ابوطالب (7) + سند
ادله ایمان حضرت ابوطالب (8) + سند
برگرفته از سایت http://sonnat.net
اهل سنت بر این اعتقاد هستند که نباید هیچ کدام از صحابه پیامبر را لعن و سب نمود.
حتی انهایی که خود پیامبر نفزینشان کرده و وعده دوزخ را به آنها داده است.
به حول قوه الهی توانستیم مقاله ای کامل از همه ابعاد در مورد مشروعیت لعن و سب را بهمراه اسکن تهیه و آماده کنیم که در 30 بخش شکل گرفته است لطفا با دقت از شماره یک مقاله شروع به مطالعه فرماید.
ازدواج ام کلثوم با عمر، شاهد دروغ بودن شهادت
طرح شبهه:
شیعیان ادعا می کنند که خلیفه دوم قاتل فاطمه زهرا (رضی الله عنها) است؛ اما کدام عقل سلیم می پذیرد که حضرت علی (رضی الله عنه ) دخترش را به ازدواج قاتل همسر گرامیش ، فاطمه (رضی الله عنها) درآورد و رابطه دوستانه با او برقرار نماید؟
این پاسخگویی در 17 بخش تنظیم شده است برای دیدن بخش های دیگر مقاله لطفا به لینک زیر مراجعه کنید:
َّ ۱ – شما مى گویید پیامبر اکرم ( ص ) خلیفه معیّن نکرد و تعیین آن را به عهده مردم گذاشت .
اگر این کار حضرت ، حقّ و به صلاح امّت و تضمین کننده هدایت مردم بود ، پس بر همه واجب است از او متابعت کنند ؛ چون کار او باید براى تمام خداجویانى که معتقد به قیامت هستند ، الگو باشد : ( لقد کان لکم فی رسول اللّه أسوه حسنه لمن کان یرجوا اللّه والیوم الآخر ) الأحزاب : ۲۱ . .
بنا بر این ، کار ابوبکر که خلیفه معیّن کرد بر خلاف سنّت پیامبر ( ص ) و موجب ضلالت امّت بود .
و هم چنین کار عمر که تعیین خلافت را به عهده شوراى شش نفره نهاد نیز برخلاف سنت پیامبر ( ص ) وسیره ابوبکربود .
و اگر چنانچه بگویید کار ابوبکر و عمر به صلاح امّت بود ، پس باید ملتزم باشید که کار رسول اکرم ( ص ) صحیح نبوده است ، نستجیر باللَّه من ذلک ر . ک : المناظرات فی الإمامه ، ص ۲۴۶ و ۲۵۹ ؛ قصص العلماء : ۳۹۱ ؛ مناظره شیخ صدوق با ملک رکن الدوله و مناظره مأمون با علماى اهل سنّت . .
