دل 3

دل 2

ذل 1

دل

یاد 11

 " بی جا"  نبود که رفتی


" بیجا " من بودم


 که جایی برای ماندن نداشتم

در قلب تو

یاد 10

گاهی معشوق

 بر خلاف قوانین فیزیک عمل می کند

 هرچه به او نزدیک تر می شوی

 دورتر به نظر می رسد

 هرچه فاصله اش بیشتر می شود

 بزرگ تر به نظر می رسد

 چشم می بندی ، می بینیش

 چشم باز می کنی ، نیست

 هرگاه دیدی چنین است

صمیمانه به خودت تسلیت بگو

یاد 8

یاد 7

یاد 6

ای آشنای دور 

تو خودت خوب میدونی که من 

یاد 5

فلــسـفه نـبــــاف شاعـــر .

 چـــه مـمــکن ....

                   چـــه محــال ....
  چه جبـــر ....

                چـه اختـــیار ....

 چه هـــر کـــوفـــت دیگــــری...؛

 او ....
          رفـــته اســـت دیــــگر!

    و من در آرزوی دیدن او .

یاد 4

  به فقر ِ احساس ِ ”انسانیّت” دچار شدیم !

 نسلی که دردش را، کیبوردها ...

                                      پیامک ها ...

                                                    و تلفن های ِ پی در پی می فهمند .

یاد 3

 فال گرفتم .
 ته فنجانم ...
              نمی دانم ...
 این تو بودی که از دلم می رفت ...
                         یا دیگری بود که به قلب تو می آمد.

 فقط می دانم آن لکه کمرنگی که از همه دور مانده بود ...

                       " من " بودم ...!!!

یاد 2

  امکان هجرت تو . . .
                     تراوش می کند، از خطوط مبهم نگاهت .

 من پیشتر . . .

             دیده بودم جرقه محال ماندنت را .

در سایش دستانمان به رفتنت ایمان دارم ،
      چون ماهی آزاد به جریان آب .

 نبودنت . . .
            مرا در سطح بزرگ اشکهایم پر از عطش میکند .

  چقدر سنگین شده اند شانه هایم .

  آخر بعد از تو. . .

                  ترازوی تنهایی ام شده اند .

یاد 1

 به انگشتانم نخی می بندم  .....
 تا یادم بماند دوست داشتن درد دارد .
 دردی توام با لذت .

 شاید حالا همه چیز خوب نباشد .....

 ولی من هنوز به بهانه تو ....
 به بهانه دوست داشتنت زنده ام .

یاد

چقدر کم توقع شده ام .

 نه آغوشت را می خواهم ....

                                  نه یک بوسه ....

                                                  نه دیگر بودنت را..

 همین که بیایی و از کنارم رد شوی کافیست .
 مرا به آرامش می رساند….
 حتی اصطحکاک سایه هایمان .