یاد 2

  امکان هجرت تو . . .
                     تراوش می کند، از خطوط مبهم نگاهت .

 من پیشتر . . .

             دیده بودم جرقه محال ماندنت را .

در سایش دستانمان به رفتنت ایمان دارم ،
      چون ماهی آزاد به جریان آب .

 نبودنت . . .
            مرا در سطح بزرگ اشکهایم پر از عطش میکند .

  چقدر سنگین شده اند شانه هایم .

  آخر بعد از تو. . .

                  ترازوی تنهایی ام شده اند .