یاد 1

 به انگشتانم نخی می بندم  .....
 تا یادم بماند دوست داشتن درد دارد .
 دردی توام با لذت .

 شاید حالا همه چیز خوب نباشد .....

 ولی من هنوز به بهانه تو ....
 به بهانه دوست داشتنت زنده ام .

یاد

چقدر کم توقع شده ام .

 نه آغوشت را می خواهم ....

                                  نه یک بوسه ....

                                                  نه دیگر بودنت را..

 همین که بیایی و از کنارم رد شوی کافیست .
 مرا به آرامش می رساند….
 حتی اصطحکاک سایه هایمان .

خاطره 2

خاطره 1

خاطره

نمی شود . . .

نمی شود . . .
 باور کنید نمی شود  .

 وقتی هر روز صبح . . .
 بجای موج شوق چشمهایش . . .
 که دستهایت را گرفته باشد . . .
 تنها ته مانده بغض دیشبت هست که هنوز در گلویت هضم نشده و باز . . .

 - امان از این اشک های بی اختیار -
 گفتم که نمی شود .