الف) قَذَفَ رَجُلٌ رَجُلاً مَجُوسِیّاً عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّه ع فَقَالَ مَه فَقَالَ الرَّجُلُ إِنَّه یَنْکِحُ أُمَّه أَوْ أُخْتَه فَقَالَ ذَلِکَ عِنْدَهُمْ نِکَاحٌ فِی دِینِهِمْ .
شخصی در حضور امام صادق(ع) به مردی زرتشتی نسبت زنا داد.
امام فرمود: ساکت شو. گفت: او با مادر یا خواهرش ازدواج می کند. امام(ع) فرمود: اینگونه ازدواج در دین آنها جایز است.
(کافی، ج ۵، ص ۵۷۴)
ب) عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الْحَذَّاءِ قَالَ کُنْتُ عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّه ع فَسَأَلَنِی رَجُلٌ مَا فَعَلَ غَرِیمُکَ قُلْتُ ذَاکَ ابْنُ الْفَاعِلَهِ فَنَظَرَ إِلَیَّ أَبُو عَبْدِ اللَّه ع نَظَراً شَدِیداً قَالَ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ إِنَّه مَجُوسِیٌّ أُمُّه أُخْتُه فَقَالَ أولَیْسَ ذَلِکَ فِی دِینِهِمْ نِکَاحاً
ابوالحسن حذاء می گوید: نزد امام صادق(ع) بودم که مردی از من پرسید: بدهکارت چه کرد؟ گفتم: او پسر زن بدکاره است.
امام با تندی به من نگریست. گفتم: فدایت شوم، او زرتشتی است و مادرش خواهر اوست. (پدر او با دخترش ازدواج کرده و در نتیجه مادر این شخص، خواهرش هم هست).
امام فرمود: آیا اینگونه ازدواج در دین آنها وجود ندارد؟
(کافی، ج ۷، ص ۲۴۰)