آیا شما قبول می کنید که کسی با خواهر یا مادر شما متعه کند؟

این سوالی است که درماندگان در پاسخ به حلال بودن این موضوع از جانب خداوند پاسخی برایش ندارند.

وسیله هر کسی که از پاسخ عاجز شده و در ردّ ادلّه و نص فرو مانده ، آن است که مانند شناگرِ در حال غرق ، دست و پا می زند و منطق و برهان و استدلال را فراموش می کند.

 در اینجا نیز ( چنین انسانی ) به کسانی که متعه را جایز می دانند خطاب می کند و می گوید: آیا شما دوست دارید که زنانتان متعه شوند ؟!

 پس این نهایت چیزی است که عاجز و ناتوان به آن استدلال می کند و گویا آن را جواب کوبنده ای که بالاتر از آن جوابی وجود ندارد می شمارد ، گویی پیروزی بزرگی نصیبش شده و دشمن را با این شیوه سخن ، از پاسخ دادن عاجز کرده است! و خصم نیز نمی تواند جواب او را بدهد.

 بعضی از مخالفین جواز متعه ، در گفتگوهای خود به این حربه روی آورده اند ؛ مانند عبداللَّه بن معمر ( عمر ) لیثی و ابو حنیفه و متن گفتگوی آنها چنین است: