یک حرز شیعی بسیار زیبا از سال 727 هجری

حرزی در قالب طومار مشتمل بر آیات و ادعیه بسیار زیباست که در سال 727 توسط یک شیعه خراسانی در نهایت زیبایی نوشته و تدوین شده است.

طومار زیبایی که در حکم یک حرز و بازوبند است در کتابخانه دانشگاه میشگان موجود است و تصویر آن روی سایت این دانشگاه دیده می شود. این طومار مربوط به سال 727 است و کاتب آن یک خراسانی و فردی شیعی است که با استفاده از آیات قرآن و ادعیه و اسماء و صفات الهی این حرز را به صورتی بسیار زیبا کتابت و تنظیم کرده است.

نام نویسنده این حرز بر اساس آنچه در پایان آن آمده است حسین [بن] ابراهیم بن محمد الحسینی الخراسانی است.

این حرز که به صورت یک طومار مانده و جعبه مخصوص خود را هم دارد محتوی آیات قرآنی به شکل های مختلف و چند دعاست.

آگاهیم که هدف از تنظیم این حرزها حفظ اشخاص از آسیب ها و بلاهایی است که از هر طریقی از آسمان و زمین ممکن است بر آنان وارد شود.

صفحه آغازین با این عبارت فارسی آغاز می شود: صورت مهر نبوت حضرت رسالت پناه.

زیر آن، صورت این مهر کشیده شده و پایین تر از آن به فارسی آمده است: نود و نه نام باری تعالی و سپس این نام ها آمده است. در دو سمت آن نیز آیاتی از قرآن نوشته شده است.

در ادامه نوشته شده است: دعای بازوبند حضرت شاه ولایت

بنابرین ما با یک بازوبند [به عنوان یک اسم نه آن که الزاما بازوبند باشد] مواجهیم که برای دفع بلایا نوشته شده، و شکل تنظیم آن نشان می دهد که شیعی و فارسی است که عمدتا با آیات قرآنی و برخی از ادعیه تنظیم و تدوین شده است.

در ادامه دو دعا آمده و مضمون آن این است که شخص خود را در حصن حصین الهی قرار داده است: ... «دخلت فی حرز الله و فی حفظ الله و فی امان الله من شر کل بلیۀ اجمعین و بحق کهیعص و بحق حمعسق لا حول و لا قوۀ الا بالله العلی العظیم و صلی الله علی سیدنا محمد و آله اجمعین یا حفیظ».

دعای دیگری هم پس از آن آمده است.

یک دعا یا حرز دیگر در ادامه آمده و انواع و اقسام بلایا مانند ظلم و حسد و بیماری و وباء و زلزله و هر علتی را ذکر کرده و در انتهای آن آمده است« یا سبوح یا قدوس یا رب الملائکۀ و الروح و صلی الله علی سیدنا و نبینا محمد و آله اجمعین الطیبن الطاهرین برحمتک یا ارحم الراحیم»

زینت اصلی این حرز تازه از ادامه این دعا آغاز شده و همراه با تزئینات منحصر به فردی است که اهمیت هنری چنین کاری را نشان می دهد.

بسم الله الرحمن الرحیم در دو جای آن با زیبایی هرچه تمام تر نوشته شده و پس از آن آیات قرآنی در قالب های معنی در هر قسمت صفحه نوشته شده است. متاسفانه برخی از این نوشته ها در این تصاویر ضعیف امکان خواندن ندارد اما شکل هنری آن نشانگر آن است که تنظیم کننده آن فردی بسیار هنرمند، ظریف کار ومطلع به نوع کار خویش بوده است.

درمجموع چنین به نظر می آید که آنچه در میانه نوشته شده آیات قرآنی است و لابلای آنها اذکاری آمده یا اسماء و صفات خداوند نوشته شده است.

عنوانی که در ادامه به این حرز یا بخشی از آن داده شده این است: هذا دعاء حرز الامانی. این نام در برخی از منابع آمده و از آن به شاطبیه یاد شده است.

عنوان دیگر اسماء الاربعون است که آن هم در ادامه دیده می شود.

در دعاهای دیگری که در میانه صفحات در قسمت پایانی نوشته شده باز هم تعبیر «و صلی الله علی سدنا و نبینا و شفیع ذنوبنا محمد و آله اجمعین الطیبین الطاهرین» دیده می شود.

کلمه «تاج نامه سلیمان» نیز به صورت مشخص نوشته شده است.

پایین تر آمده است: لا اله الا الله نوح نجی الله، لا اله الا الله ابراهیم خلیل الله، لا اله الا الله موسی کلیم الله، لا اله الا الله، محمد رسول الله، لا اله الا الله علی ولی الله و صل الله علی سیدنا و نبینا و شفیع ذنوبنا محمد و آله.

و در پایان هم برای دولت ... دعای خلود و جاودانگی شده است:

اللهم ابَد و خلَد دولۀ الامیر الاعدل الاعظم الاعلم الاشجع الاکرم سلطان الامراء فی العالم انک دولت همه از دولت اوحی طلبنا والملک العادل ... خلد الله تعالى ملکه ودولته الى یوم الدین

بخشی که نام این سلطان آمده به عمد یا سهو از میان رفته و مشخص نیست. می دانیم که این زمان در ایران سلطان ابوسعید مغول حکومت داشته و دولت وی تا سال 736 دوام آورده است.

و نام کاتب و تاریخ نیز چنین آمده است: کتبه العبد حسین [بن] ابراهیم ابن محمد الحسینی الخراسانی فی ذی الحجة سنه سبع وعشرین وسبعمائة