نقش ابوهریره در لعن امیرالمومنین امام علی (ع)

ابوهریره علاوه بر سب و لعن امیرالمومنین و همچنین در وضع و جعل احادیث علیه علی بن ابیطالب (ع) و حسنین (علیهما السلام) نقش اساسی داشت...

ابوهریره کسی است که سه سال شرف حضوردر خدمت پیامبر را داشته و جالب اینجاست که خود حدیث منع لعن علی (ع) را از پیامبر(ص) نقل می کند ولی با این وجود خود نقش اساسی در لعن و جعل احادیث علیه امیرالمومنین را داشته و این بزرگترین گناه وی است.

حدیث منع لعن و فضایل امیرالمومنین علی(علیه السلام):

علی مع القرآن و قرآن مع العلی لن یفترقا حتی یردا علی الحوض. علی منی و انا من علی. من سبه فقد سبنی و من سبنی فقد سب الله.

  علی با قران و قران با علی می باشد و هرگز از هم جدا نمی شوند تا در کنار حوض بر من وارد شوند. علی از من است و من از علی ام. هرکس او را سب (=لعن) کند مرا سب کرده و هرکس مرا سب کند خدا را سب کرده. (1)

همانطور که خواندید سب و لعن کننده علی (ع) ، سب و لعن کننده خدا و پیغمبر(ص) است.

لذا هر کس چنین کار زشتی را انجام دهد به اتفاق فرقین حتما ملعون و مردود و اهل اتش است...

----------------------------------------------------------

چنانچه علمای اهل سنت نوشته اند : ابوهریره بعضی روزها نماز را در صفین اقتدا به امیرالمومنین می کرد ولی حاشیه نشین سفره چرب و نرم معاویه بود، وقتی از این دو حالت در باره او سئوال می کردند می گفت:

مضیره معاویه ادسم و الصلوه خلف علی افضل: مضیره و طعام معاویه چرب تر و نماز در عقب علی افضل تر است...(2)

به همین دلیل معروف شده بود به شیخ مضیره. [مضیره غذای مخصوص معاویه بود که با شیر به عمل می امد]

نبی مکرم اسلام(ص) فرمود:

علی مع الحق و حق مع العلی یدور مع کیف دار: علی با حق و حق با علی می گردد.(3)

حال از دوستان محترم اهل سنت می پرسم:

اگر کسی علی را تنها بگذارد و اطراف معاویه بگردد ملعون و مطرود نیست؟

کسی که افعال شنیع و ظلم وستم معاویه  را ببیند و ساکت بماند و بعلاوه برای جلب منافع دنیا و پرکردن شکم و رسیدن به مقام ، حاشیه نشین مجلس آن ملعون و کمک یار او باشد، مردود نیست؟؟ (فاعتبروا یا اولی الابصار)

این بود قسمتی از افعال زشت ابوهریره و معاویه، به این جهت که دوستان سنی کمی از علاقه خود به این دو نفر دست بردارند و چشمان خود را بر روی حقیقت نبندند !البته کفر و مطرود بودن معاویه خیلی ساده تر از کتب معتبر اهل سنت قابل اثبات است که در اینجا از بحث ما خارج می باشد!!

یا حیدر مدد

----------------------------------------------------------------------

منابع اهل سنت:

[1]: (( مستدرک)) حاکم نیشابوری، ج3 ص 124/ ((کنزالعمال)) متقی هندی، ج6 ص 153/ (( صواعق المحرقه)) ابن حجرمکی، ص 74 و 75 / (( تاریخ الخلفاء)) سیوطی، ص 116 و ...

[2] : ربیع الابرار زمخشری / شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید معتزلی

[3]: (فرائد) شیخ الاسلام حموینی، باب 37/ (الامامه و السیاسته) ابن قتیبه دینوری،ج1ص68/ (کنزالعمال) متقی هندی،ج6 ص157/ (( تاریخ بغداد)) ج 14 ص 321/ (( تفسیر مفاتیح الغیب)) امام فخر رازی، ج1 ص 111/ (( محاضرات الادباء)) راغب اصفهانی، ج 2 ص 113....