ماجرای چاه امام زمان (عج)

آنچه در وهلة اول در مورد این سؤال به ذهن میرسد این است که موضوع چاه در روایات و اینکه احیاناً چاه‌هایی بنام مقدّس حضرت مهدی (عج) وجود داشته باشد تا چه اندازه صحیح است و مبنای آن چیست؟ از حضرت صادق ـ علیه‌السّلام ـ منقول است که: هرگاه تو را حاجتی بسوی خدای تعالی باشد یا از امری خائف و ترسان باشی در کاغذی بنویس ... حاجت ذکر می‌شود ـ پس رقعه را بپیچ و در بندقه‌ای از گل و در میان آب جاری یا چاهی بینداز که حقتعالی بزودی فرج کرامت فرماید.[1] و همچنین مرویست که هرکه را حاجتی باشد آنچه مذکور می‌شود بنویسد در رقعه و در یکی از قبور ائمه علیهم اسلام بیندازد یا ببندد و مهر کند و خاک پاکی را گل سازد و آنرا در میان آن گذارد و در نهری یا چاهی عمیق یا برکه آبی اندازد که بحضرت صاحب الّزمان صلوات الله و سلامه علیه می‌رسد و او بنفسه متولّی بر آوردن حاجت می‌شود.[2] پس بنابراین آنچه بذهن می‌رسد این است که چاه اختصاصی و خاّص بنام مبارک حضرت ولی عصر (عج) وجود نداشته باشد چون در دو روایت گذشته بصورت مطلق فرموده شده که: نهر یا چاه عمیق یا غدیر آب. پس سند این قضیه (چاه) همین روایات می‌تواند باشد که با توجه به بررسی که در کتب مربوط به حضرت حجت(ع) به عمل آمد اختصاصاً چیزی بنام چاه امام زمان(عج) دیده نشد و بعید است که در روایت چاه خاصّی بنام حضرت نامیده شده باشد و چاه‌های امروزی هم بر اساس همان روایات مذکور می‌تواند برای عریضة حاجات مورد استفاده قرار گیرد.

معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1. منتهی آلامال شیخ عباس قمی.
2. النجم الثاقب محدث نوری.
3. مفاتیج الجنان شیخ عباس قمی.[1] . قمی، عباس، مفاتیح الجنان، ص 1081 به نقل از تحفه الزائر.
[2] . قمی، عباس، منتهی آلامال ـ باب چهار دهم در تاریخ امام دوازدهم ـ علیه‌السّلام ـ ص 869 به نقل از تحفة الزائر.