قوم لک

مردمان قوم لک ساکنین سرزمینی در زاگرس هستند که تاریخی به درازای تاریخ دارد. این سرزمین که در گذشته مهرگان کده و اکنون لکستان نامیده میشود پیدایشگاه مفرغ و در بر دارنده نواحی اطراف رودخانه سیمره بوده و با بخشهایی از استانهای همدان، ایلام، لرستان و کرمانشاه همپوشانی دارد.

لک ها علاوه بر سرزمین لکستان به صورت پراکنده در سایر نقاط ایران همچون خراسان، کرمان، فارس، بوشهر، خوزستان، مازندران، قم، آذربایجان غربی، کردستان و تهران نیز سکنی گزیده اند که ناشی از تبعید طوایف زیادی از لک ها در قرنهای پیشین به این نواحی است.

لک ها علاوه بر ایران در عراق، ترکیه، داغستان و آذربایجان نیز سکنی گزیده اند. واژه لک در دایره المعارف ها با عنوان واحد شمارش (معادل 100 هزار)، رنگ سرخ، مردم رعنا و بلند قد و ... معنی شده است.

که عموماً لک به معنایی 100 هزار و مرد معنی می شود. از پسوندهای این قوم در جمع بستن ail می باشد و در آخر اکثر نام ایلات این قوم پسوند vand " وند" استفاده شده است که به معنی " از تبار " می باشد.

از بزرگان لک میتوان از باباطاهر عریان و کریم خان زند نام برد که خیلی ها به اشتباه این دو را لر معرفی می کنند چون به اشتباه لک را زیر مجموعه لر می دانند. تخمین زده می شود حدوداً 3میلیون نفر لک در ایران، و 3 میلیون نفر لک در عراق ساکن باشد در حالی که معروف است که تعداد لک ها در عراق 2 برابر ایران است.