علی(ع) را سه افتخار است
بسم الله الرحمن الرحیم
خال المنافقینًُ حرامزاده ابوعوعو معاویه بر فراز ۷۰۰۰۰ منبر دستور لعن خلیفه به حق رسول خدا(ص) یعنی مولای همه مومنانُ علی(ع) را صادر کرده بود.
در همه بلاد مسلیمن این دستور اجرا میشد. در کوفه همان مسجدی که فرق حضرتش شکافته شده بود.
تنها مدینه بود که به این دستور وقعی ننهادند.
معاویه تصمیم گرفت خودش در سفری به مدینه این حرامزادگی را نشان دهد.
خبر دادند که سعد ابی وقاص بشنود با شمشیر جواب میدهد.
سعد مردی قوی سردار فاتح ایران و عضو شورای شش نفره است نمیتواند مجازاتش کند.
سعد را صدا زد به سیاستی گفت: من خلیفه ام دستور لعن علی دادم مسلمان چرا اطاعت نکردی؟
تو را که رقابت و عداوت با علی بسیار است؟
سعد گفت: به خدا قسم علی (ع) را سه افتخار است که حاضر بودم تمام شتران سرخ موی حجاز مال من بود و همه آنها را با تک تک این افتخارات عوض میکردم (یا اگر صاحب یکی از این افتخارات بودم آنرا با همه شتران سرخموی حجاز عوض نمیکردم)
اول اینکه : در فتح خیبر رسول خدا فرمود امروز پرچم را به کسی میدهم که کرار لا فرار است خدا از او راضی و او از خدا راضی است آنروز پرچه به علی سپرده شد و علی فاتح خیبر بود.
دوم اینکه: در آیه مباهله (به آنها (مسیحیان نجران) بگو: بیایید ما فرزندان خود را دعوت میکنیم شما هم فرزندان خود را، ما زنان خویش را دعوت مینماییم شما هم زنان خود را، ما از نفوس خود دعوت میکنیم شما نیز از نفوس خود را، آنگاه مباهله میکنیم و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار میدهیم) آیه ۶۱ سوره آل عمران خداوند متعال علی(ع) را نفس پیامبر معرفی کرده است.
سوم اینکه در حدیث منزلت (آیا راضی نیستی که نسبت به من همانند هارون به موسی باشی با این تفاوت که بعد از من پیامبری نیست؟) در خصوص علی گفته شده است.
گویند تا سعد ابی وقاص زنده بود در مدینه کسی جرات نکرد علی را لعن کند.
سند این حدیث در صحیح بخاری چاپ بیروت ۱۹۶۷ جلد چهار صفحه ۱۸۷۳ آمده است.
و لعن الله بنی امیه شجره ملعونه جمیعاْ
- ۹۴/۰۴/۲۰