دوستت دارم ... اگر لطف کنی یا نکنی .

عبدی جلالوندی
دوستت دارم ... اگر لطف کنی یا نکنی .

مطالب این وبلاگ، مطالبی است که خالصانه و ساده و بی ریا، از اعماق قلبم بیرون می آید .
و امیدوارم که صادقانه، در گوشه ای از دل شما جا بگیرد .
متشکرم

طبقه بندی موضوعی
آخرین نظرات
پیوندها

چرا ما «شیعیان» اهل بیت رسول اللَّه ‏(ص) را معصوم می‏دانیم ولی اهل تسنّن ظاهراً چنین نیستند و بما هم اعتراض می‏کنند، البته آنها ابوبکر و عمر و دیگر کسانی را که مورد احترامشان می‏باشد نیز معصوم نمی‏دانند؟

پاسخ:

شیعه، اهل بیت رسول اللَّه ‏صلی الله علیه وآله وسلم و ائمه ‏علیهم السلام را معصوم و از هرگونه گناه و پلیدی پاک و منزه می‏داند و بر این امر ادله عقلی و نقلی فراوانی وجود دارد که در کتب مربوط موجود است و عمده دلیلی که اهل تسنن نمی‏توانند شبهه و انکار کنند این آیه است:

ما اهل بیت را معصوم می‏دانیم

انما یرید اللَّه‏ لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیراً [1] .

خدا فقط می‏خواهد آلودگی را از شما خاندان - پیامبر - بزداید و شما را پاک و پاکیزه گرداند.

در صحیح مسلم است که عایشه گفت:

روزی رسول اللَّه ‏صلی الله علیه و آله وسلم [از حجره] خارج شد و عبایی پشمی و سیاه با آن حضرت بود، پس حسن بن علی‏ علیهما السلام آمد، رسول اللَّه ‏صلی الله علیه و آله و سلم او را داخل عبا نمود، پس از آن حسین بن علی آمد، او را نیز داخل عبا فرمود، سپس فاطمه ‏علیها السلام آمد و داخل شد، پس از آن علی‏ علیه السلام آمد او را هم داخل عبا نمود و گفت:

انما یرید اللَّه‏ لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیراً. [2] .

و در مسند امام احمد بن حنبل [3] است که:

ان النبی ‏صلی الله علیه وآله وسلم کان یمرّ بباب فاطمة ستة أشهر اذا خرج الی صلاة الفجر یقول: الصلاة یا اهل البیت انما یرید اللَّه لیذهب عنکم‏الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیراً.

رسول اللَّه ‏صلی الله علیه و آله و سلم صبح که برای نماز به مسجد می‏رفت، مدت شش ماه از درب خانه فاطمه ‏علیها السلام عبور می‏کرد و می‏فرمود: نماز، ای اهل بیت، خداوند فقط می‏خواهد پلیدی و گناه را از شما اهل بیت دور کند و کاملاً شما را پاک سازد.

همچنین در صحیح مسلم است که:

زید بن ارقم گفت: رسول اللَّه ‏صلی الله علیه و آله و سلم روزی در کنار آبی به نام خمّ، میان مکه و مدینه خطبه ‏ای خواند و بعد از حمد و ثنای الهی فرمود:

ای مردم من بشری بیش نیستم و نزدیک است مأمور پروردگارم بیاید و من دعوت او را اجابت کنم و من در میان شما دو چیز گران بها می‏گذارم و می‏روم یکی کتاب خدا که در آن هدایت و نور است، کتاب خدا را بگیرید و به آن چنگ بزنید... و اهل بیت من، خدا را درباره اهل بیت خود متذکر می‏شوم،

راوی گوید: رسول اللَّه (‏ص) این جمله را سه بار تکرار کرد از زید بن ارقم سؤال کردند:

اهل بیت آن حضرت چه کسانی هستند؟ آیا زنهای رسول اللَّه‏ (ص) اهل بیت آن حضرت می‏باشند؟

زید گفت: خیر، به خدا قسم، به درستی که زن چند وقت با مرد است، پس او را طلاق می‏دهد و زن برمی‏گردد نزد پدر و فامیلش، اهل بیت مرد اصل و ریشه و پی مرد هستند، اهل بیت کسانی هستند که بعد از رسول اللَّه ‏صلی الله علیه و آله و سلم صدقه بر آنان حرام است. [4] .

در همین کتاب است که:

از زید بن ارقم سؤال کردند، اهل بیت - که رسول اللَّه ‏(ص) سفارش آنها را فرمود و عِدل قرآنشان قرار داد - چه کسانی هستند؟

گفت: آل علی‏ علیه السلام... هستند که صدقه بر آنها حرام است. [5] .

از آیه شریفه و این روایات که در کتابهای معتبر اهل تسنن آمده معلوم و مسلم است که خداوند اراده کرده است آلودگی و پلیدی را از اهل بیت رسول اللَّه ‏صلی الله علیه و آله وسلم بزداید و آنان را پاک و پاکیزه گرداند، مضافاً بر اینکه رسول اللَّه ‏صلی الله علیه و آله و سلم در حدیث ثَقلین اهل بیت را عِدل و هم سنگ قرآن کریم قرار داده و هر دو را به عنوان حجت خدا در میان مردم توصیف فرموده است و همان گونه که قرآن از خطا و لغزش مصون و محفوظ است، عدل و قرین آن نیز مصون و محفوظ است و مسلمانان می‏دانند و اعتراف دارند که اهل بیت‏ علیهم السلام و در رأس آنها حضرت علی‏ علیه السلام حتی لحظه‏ ای آلوده به شرک و کفر نبوده و کوچکترین لغزش و خطایی از آنها سر نزده است و بر این اساس شیعه معتقد به عصمت اهل بیت‏ علیهم السلام است.

پی نوشت

[1] سوره احزاب / 33.

[2] صحیح مسلم، باب فضائل اهل بیت النبی ‏صلی الله علیه وآله وسلم، ص 1049، ح2424، «قالت عائشة: خرج النبی ‏صلی الله علیه وآله وسلم غَداةً و علیه مِرطٌ مُرَحّلٌ، من ‏شعرٍ اَسوَد، فجاء الحسنُ بنُ علیٍّ فَادخَلَهُ ثمَّ جاءَ الحُسَین فَدَخَلَ ‏مَعَهُ، ثُمَّ جاءَتْ فاطِمةُ فَأدخَلَها ثمَّ جاءَ عَلیٌّ فَاَدخلَهُ ثُمَّ قال: اِنّما یُریدُ اللَّه‏لیُذهبَ عنکم الرِّجْسَ أهلَ البَیْتِ و یُطَهِّرکُم تطهیراً».

[3] ج 4، ص 568، ح 14042.

[4] صحیح مسلم، باب من فضائل علی بن ابی‏طالب‏علیه السلام، ص1043، ح2408.

[5] همان.

  • عبدی