عایشه، رضاع کبیر و غضب پیامبر + سند

عایشه مى ‏گوید:

رسول خدا صلى‏ الله‏ علیه‏ و‏آله بر من وارد شد. مردى نزدم نشسته بود. این صحنه بر آن حضرت گران آمد و آثار غضب را در چهره ‏اش مشاهده کردم.

گفتم: یا رسول اللّه این مرد برادر رضاعى من است.

فرمود: در این امر دقت کنید که رضاع وقتى ثابت است که طفل شیر خوار از پستان زنى شیر بخورد.

(و به وسیله شیر، سیر شود).

1945 - حَدَّثَنَا أَبُو بَکْرِ بْنُ أَبِی شَیْبَةَ قَالَ: حَدَّثَنَا وَکِیعٌ، عَنْ سُفْیَانَ، عَنْ أَشْعَثَ بْنِ أَبِی الشَّعْثَاءِ، عَنْ أَبِیهِ، عَنْ مَسْرُوقٍ، عَنْ عَائِشَةَ، أَنَّ النَّبِیَّ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ دَخَلَ عَلَیْهَا وَعِنْدَهَا رَجُلٌ، فَقَالَ: مَنْ هَذَا؟ قَالَتْ: هَذَا أَخِی، قَالَ: «انْظُرُوا مَنْ تُدْخِلْنَ عَلَیْکُنَّ، فَإِنَّ الرَّضَاعَةَ مِنَ الْمَجَاعَةِ»

سنن ابن ماجه، ج 1، ص 626، کتاب النکاح، باب 37، ح 1945 المؤلف: ابن ماجة أبو عبد الله محمد بن یزید القزوینی، وماجة اسم أبیه یزید (المتوفى: 273هـ)، تحقیق: محمد فؤاد عبد الباقی، الناشر: دار إحیاء الکتب العربیة - فیصل عیسى البابی الحلبی، عدد الأجزاء: 2 -صحیح بخارى، ج 3، ص 223، کتاب الشهادات، باب الشهادة على الانساب، و ج 7 ص 12، کتاب النکاح، باب من قال: لارضاع بعد حولین... -

صحیح مسلم، ج 2، ص 1078، کتاب الرضاع، باب 8، ح 32، (عبارت متن از صحیح مسلم است).و در پاورقى در معناى «انما الرضاعة من المجاعة» مى‏نویسد: «یعنى إن الرضاعة التى تثبت بها الحرمة وتحل بها الخلوة هى حیث یکون الرضیع طفلا یسد اللبن جوعته» یعنى رضاعى که محرمیت مى‏آورد آن است که شیر خورنده کودکى باشد که شیر گرسنگى او را برطرف کند.- سنن أبی داود، ج 2، ص 222، کتاب النکاح، باب فی رضاعة الکبیر، ح 2058.- سنن نسائى، ج 6، ص 101، کتاب النکاح، باب 51، ح 3309.

معلوم مى‏شود که آن شرایط در آن مرد وجود نداشت و إلاّ غضب پیامبر (صلی الله علیه وآله) قبل از آنکه بپرسد که این مرد کیست موردى نداشت. از این گذشته چنین نبود که آن حضرت برادر رضاعى عایشه را نشناسد و نداند کیست.