شهر باستانی اور ، پایتخت تمدن سومر
خدای پنج هزارساله سومری توسط باستان‌شناسان سر از خاک بیرون می‌آورد.
اور ، عراق ؛ پیرامون سال 1920 میلادی
اور نام شهری باستانی در جنوب میانرودان بود، نزدیک دهانه دو رود دجله و فرات جایی که دو رود به هم پیوسته (اروند رود فعلی) و از آن‌جا به خلیج فارس می‌ریزد.
این مکان یکی از مناطق باستانی پر ابهت در میانرودان و در شمار یکی از شهرهای تمدن سومر و اکد، به حساب می‌آید.
اور -که از آن چندین‌بار در کتاب‌مقدس نیز به‌عنوان زادگاه حضرت‌ابراهیم نامبرده شده است- پایتخت و در عین‌حال یکی از مهم‌ترین شهرهای تمدن سومر در ربع اول هزاره‌سوم پیشازمیلاد و از زنده‌ترین و پویا‌ترین مراکز شهری در جنوب بین‌النهرین در قرونِ ذکر شده می‌باشد.
دودمان نخست از فرمانروایان و پادشاهان اور ، پیرامون ۲۳۴۰ پیشازمیلاد با تازش سارگون‌بزرگ منقرض شد. از دودمان دوم فرمانروایان این شهر چیز چندانی در دست نیست.
باستان‌شناسان و مورخان این‌گونه برآورد کرده‌اند که گویا در خلال سالهای ۲۰۳۰-۱۹۸۰ پیشازمیلاد، اور بزرگ‌ترین شهر زمان خود بوده و جمعیت آن نزدیک به شصت و پنج هزار نفر برآورد شده است.
