حکم ارث بردن دوجنسی ها . . . .
اگر کسى از ورثه میت خنثى باشد یعنى هم عورت خاص مردان را داشته باشد و هم عورت خاص زنان را، در صورتیکه تشخیص و تعیین مرد بودن یا زن بودن او ممکن باشد و از نظر مرجحاتى که شارع معین فرموده یکى از دو طرف احتمال رجحان یابد چنین خنثائى غیر مشکل است و بر طبق همان مرجحات و معیارهاى شرعى عمل مى شود، و در غیر اینصورت خنثاى مشکل است .
مرجحاتی که شارع آنان را معتبر دانسته چند چیز است :
اول اینکه دائما و یا غالبا از یکى از آن دو مجرا بول کند بطوریکه بیرون آمدن بول از آن مجراى دیگر نادر کالمعدوم شمرده شود و اگر خروجش از آن دیگرى نادر نباشد محل اشکال است ، پس ارث خنثا مطابق تشخیص است که از طریق بول کردن یکى از دو مجرا بدست مى آید، اگر از عورت مردانه اش بول مى کند ارث مردان را مى برد و اگر از عورت زنانه اش ارث زنان یعنى نصف ارث مرد را مى برد.
دوم اینکه اگر از هر دو مجرا بول مى کند باید ببینند دائما و یا حداقل غالبا از کدام مجرا زودتر بول مى آید بطوریکه اگر یک نوبت از دیگرى زودتر خارج شد نادر کالمعدوم شمرده شود، بنابراین اگر بول او غالبا از مجراى مردانه اش زودتر بیرون مى آید او مرد است و میراث مردان را مى برد، و اگر از مجراى زنانه اش زودتر بیرون مى آید او زن است و میراث زنان را مى برد.
سوم اینکه ببینند دیر قطع شدن بول از کدام مجرا است اگر در خنثائى هیچیک قبلى وجود نداشت اگر دائما یا غالبا از یکى از دو مجرا دیرتر قطع مى شود طبق همان مجرا ارث مى برد، لکن در مرجح بودن این معیار اشکال است ، و باید در صورت نبودن مرجح دوم بعنوان احتیاط مصالحه اى با او انجام دهند.
چهارم شمردن دنده هاى خنثا است ، اگر شمارها دنده هاى سمت راستش بیشتر از دنده هاى چپش باشد او مرد است و طبق مردان یعنى دو برابر زنان ارث مى برد، و اگر هر دو طرف برابر باشد او زن است و میراث زنان را مى برد.
اگر علامتهائى که شروع وارد شده (یعنى مرجح اول و دوم و چهارم ) در مورد خنثائى وجود نداشت ، اگر چنانچه از نشانه هاى مخصوص زنان مانند حیض دیدن همانطور که زنان مى بینند، و یا از نشانه هاى مخصوص مردان مانند روئیدن محاسن بر صورت در آن خنثا وجود داشته باشد بطوریکه اطمینان بیاورد به حسب همان نشانه ها عمل مى شود و گرنه خنثاى مشکل است .
خنثاى مشکل همانکه هیچ یک از مرجحات منصوصه و هیچ علامتى اطمینان آورد در او نیست نصف ارث یک مرد و یک زن را مى برد (مثلا اگر به هر برادر بیست درهم و به هر خواهر ده درهم مى رسد که مجموع آن سى است نصف آن یعنى پانزده درهم را ارث مى برد.)
