جدایی

خبرت خرابتر کرد جراحت جدایی

چو خیال آب روشن که به تشنگان نمایی

چه از این به ارمغانی که تو خویشتن بیایی

بشدی و دل ببردی و به دست غم سپردی

شب و روز در خیالم و ندانمت کجایی

تو جفای خود بکردی و نه من نمیتوانم

که جفا کنم و لیکن تو نه لایق جفایی

چه کنم اگر تحمل نکنند زیر دستان

تو هر آن ستم که خواهی بکنی که پادشاهی