اندوه پیوسته حضرت علی پس از شهادت خانم فاطمه زهرا (س)

اى رسول خدا(ص ) از سوى من و از جانب دخترى که اینک در کنارت آرمیده و شتابان به سویت آمده است بر تو سلام باد.

 خواست خدا چنین بود که او از همه زودتر به تو بپیوندد.
 اى رسول خدا (ص ) از دورى دختر برگزیده ات کم صبر و بى تاب و توان گشته ام و تحمل فقدان برترین بانوان جهان کار ساده اى نیست ، اما پس از آن دورى دردناک و مصیبت سخت در گذشت تو (که هیچ مصیبتى با آن برابر نیست ) اینک جا دارد که شکیبا باشم و آنچنان که در جدایى تو صبر پیشه کردم و مرگ دخترت نیز شکیبا باشم .

مگر نه این است که تو بر روى سینه من جان دادى و من خود سر تو را بر بالش لحد نهادم ؟
 آرى در کتاب خداست که پایان زندگانى همه بازگشت به سوى خداست و این حقیقت را باید به بهترین وجه پذیرفت .
اى رسول خدا(ص ) اینک امانت و گروگانت برگردانده و باز پس داده مى شود و زهرا از دست من ربوده مى شود. پس از او آسمان و زمین زشت مى نماید، اما اندوه من پیوسته و جاوید است و شبهایم بى خواب خواهد بود. این حزن و اندوه تا هنگامى که خداوند براى من نیز همان سرایى را برگزیند که تو در آن ماءوا گرفته اى ، همواره و همیشگى است .
مرگ زهرا زخمى بر دلم نشاند که جراحت آن کشنده است !
 به خدا شکایت مى برم و دخترت را به تو مى سپارم . بزودى دخترت آگاهت خواهد کرد که چگونه امتت بر آزارش همدست شدند.
هر چه مى خواهى از او بپرس با اصرار از او بخواه تا اندکى از انبوه بار غمهایى که در سینه داشت و اینجا فرصت گشودن نیافت ، برایت بازگوید.
 آنچه خواهى از او بجو، که راز دل به تو خواهد گفت .
 بزودى خدا که بهترین داور است میان او و ستمکاران داورى نماید.
بار دیگر سلام بر شما باد! اما این سلام ، سلام تودیع است ، نه از ملال و خستگى و نه از سر خشم و ناسپاسى است .
 اگر مى روم نه از آن جهت است که خسته ام و اگر بمانم نیز نه بدان دلیل است که به وعده هایى که خداوند به شکیبایان داده است ، بد گمانم .
افسوس ، افسوس ، اگر چیرگى کسانى که بر ما مستولى شدند در میان نبود. براى همیشه در کنار قبرت مى ماندم و روزگار را به اعتکاف در کنارت مى گذراندم از این مصیبت بزرگ چون فرزند مرده فریاد مى کشیدم و جوى اشک از دیدگان به راه مى انداختم .
خدا گواه است که دخترت پنهانى به خاک رفت .
 هنوز چندان از مرگ تو نگذشته و نام تو در میان مردم کهنه نشده بود که حق او را بردند و میراث او را خوردند.
اى رسول خدا(ص ) به خدا شکایت مى کنم و دل را به تو خوش مى دارم .
 درود خدا بر تو باد و رضوان و سلام خدا بر فاطمه .

کافى ، ج 1، ص 458؛ بحار، ج 43، ص 211؛
 کشف الغمه ، ج 2، ص 128 با استفاده از کتاب امیران ایمان