اقرارات امام ابوادریس شافعی (رض)
از جمله امامان بزرگ اهل تسنن که از پیشوایان و ائمه اربعه آنها می باشد ، ابوادریس شافعی است که مکرر به نظم ونثر ، اقرار و اعتراف به فضایل و مناقب اهل بیت و خاندان با عظمت پیامبر( صلی الله و علیه وآله و سلم) نموده...
علمای اهل تسنن می نویسند که :
روزی به امام شافعی گفتند که مردم صبر و طاقت ندارند مناقب و فضایل اهل بیت ( سلام الله علیه اجمعین) را بشنوند و اگر مشاهده کنند که یکی از ما ذکر فضایل اهل بیت را می نماید، می گویند: او رافضی است.
جناب شافعی فوری شعری را در مجلس انشاد نمود و حقایق را اشکار ساخت:
اذا فی مجلس ذکروا علیا و سبطیه و فاطمه الزکیه
فاجری بعضهم ذکری سواه فایقن انه سلقلقیه
اذا ذکروا علیا او بنیه تشاغل باالرویات العلیه
یقال تجاوزوا یا قوم هذا فهذا من حدیث الرافضیه
برئت الی المهیمن من ناس یرون الرفض حب الفاطمیه
علی آل الرسول صلوه ربی و لعنته لتلک الجاهلیه (1)
معنی:
زمانی که در مجلسی ذکر علی و فاطمه و حسن و حسین (صلوات الله علیه اجمعین) می شود، بعضی دشمنان برای انکه مردم را از ذکر آل محمد(صلوات الله علیه اجمعین) منصرف کنند، ذکری دیگری به میان می اوردند. پس یقین کنید ان کس که مانع ذکر این خانواده می شود سلقلق(=زنی که از دبرش حیض می شود) است.
انها روایات بلند نقل می کنند که ذکر علی و بچه های او نشود و گفته می شود: بگذرید ای قوم از این ذکر (ذکر علی علیه السلام و اولاد ایشان) ، که اینها سخنان رافضی هاست!
بیزاری می جویم ( من که امام شافعی هستم) به سوی خدا از مردمی که می بینند رفض را دوستی فاطمه (سلام الله علیه). برآل رسول صلوات پروردگار من است و لعنت خداوند بر این نوع جاهلیت( که دوستان آل محمد را رافضی بخوانند).
-------------------------------------------
قالوا ترفضت قلت کلا ما الرفض دینی و الا اعتقادی
لکن تولیت غیر شک خیر امام و خیر هاد
ان کان حب الوصی رفضا فاننی ارفض العباد (2)
معنی:
به من گفتند رافضی شدی ! گفتم ابدا نیست رفض دین من و نه اعتقاد من، لکن دوست می دارم بدون شک بهترین امام و بهترین هادی را.
اگر معنی رفض دوستی وصی پیغمبر ( و آل طاهرین ان حضرت باشد)، پس به درستی که من رافضی تر از همه ی مردم هستم...
--------------------------------------------------------
یا راکبا قف بالمحصب من منی واهتف بساکن خیفها و الناهض
سحرا اذا فاض الحجیج الی منی فیضا کملتطم الفرات الفائض
ان کان رفضا حب آل محمد فلیشهد الئلان انی رافض (3)
ای سوار رونده به سوی مکه معظمه ! بایست در ریگ زار منی و به ساکنین مسجد خیف وقت سحر که حجاج منا می ایند، ندا بده و بگو: اگر رفض دوستی آل محمد(صلوات الله علیه اجمعین) است،پس شهادت بدهند جن و انس که من رافضی هستم...
--------------------------------------------------------
یا اهل بیت رسول الله حبکم فرض من الله فی القرآن انزله
کفاکم من عظیم القدر انکم من لم یصل علیکم لا صلوه له (4)
معنی:
ای اهل بیت رسول خدا، محبت و دوستی شما واجب گردیده از جانب خدا و در قران مجید این واجب نازل شده( ایه 23 شوری). کفایت می کند در عظمت قدر شما، ای آل محمد، انکس که صلوات بر شما نفرستد، نماز او قبول نخواهد شد. [ منظور در تشهد نماز...]
و در اخر اشعارش فرموده:
لولم تکن فی حب آل محمد ثکلتک امک غیر طیب المولد (4)
یعنی:
اگر نباشی در دوستی آل محمد، مادرت به مرگت بنشیند، قطعا حرام زاده ای.
---------------------------------------------------------
و به عنوان مطلب آخر، حدیثی زیبا از نبی مکرم اسلام(ص) : (5)
ستارگان امان اند از برای اهل آسمان و اهل بیت من ، امان اند برای امت من از اختلاف.
-------------------------------
منابع اهل سنت :
(1):
((فصول مهمه)) نورالدین مالکی معروف به ابن صباغ، صفحه 5
(( ینابیع الموده)) خواجه سلیمان قندوزی بلخی حنفی، اول باب 62
((جواهر العقدین)) علامه سمهودی شافعی
و...
(2)
(( ینابیع الموده)) خواجه سلیمان قندوزی بلخی حنفی،باب 62،ص 355،چاپ استانبول
(( نور الابصار)) سید مومن شبلنجی، ص 139، چاپ 1290 نقلا از علامه بیهقی
((فصول مهمه)) نورالدین مالکی معروف به ابن صباغ، صفحه 4
((معراج الوصول)) حافظ جمال الدین زرندی
و...
(3):
(( معجم الادباء)) یاقوت حموی، جلد 6،ص 387
((صواعق المحرقه)) ابن حجر مکی، ص 79،فصل دوم، باب 9
((تفسیر کبیر مفاتیح الغیب)) امام فخر رازی، ج7، ص 406(ذیل ایه مودت، 23 شوری)
(( مقتل الحسین)) خطیب خوارزمی،ص 129، فصل 13
((نورالابصار)) سید مومن شبلنجی، ص 140ضمن باب 2، چاپ 1290
(( ینابیع الموده)) خواجه سلیمان قندوزی بلخی حنفی،باب 62،ص 356،چاپ استانبول
و...
(4):
(( الاتحاف بحب الاشراف)) محمد بن عامر شبراوی، ص 29
((رشفه الصادی من بحرفضائل بنی النبی الهادی)) ابوبکر بن شهاب الدین علوی، ص 31،باب2/ ص49 باب4، چاپ مصر 1303
(( معراج الوصول فی معرفه آل الرسول)) حافظ جمال الدین زرندی
((صواعق المحرقه)) ابن حجرمکی، ص 88
نقل کننده : سلیمان بن ربیع، یکی از اصحاب امام شافعی
(5) :
((صواعق المحرقه)) ابن حجرمکی،فصل دوم
