احمد بصری (سید یمانی دروغین): در خواب دیدم که امامم !

وقتی این سؤال از یاران و طرفداران احمد بصری می‌شود که چرا احمد ادعا دارد که امام سیزدهم شیعیان است؟ می‌گویند در خواب دیده است! می‌گوییم مگر می‌توان با یک خواب ادعای امامت کرد؟

نیز می‌پرسیم مگر کسی می‌تواند به صرف یک خواب دیدن ایمان آورد که یک شخص حجت الله است و  معصوم من عند الله و ایضا یمانی آخر الزمان؟!

در این صورت فوراً روایات و آیات مربوط به اهمیت رؤیا را آورده و آن مرویات را دلیلی برای حجیتشان در تعیین و شناخت امام معصوم تلقی می‌کنند!

انصار احمد بصری ادعا دارند که هر خوابی که در آن اهل‌بیت (علیهم‌السلام) مشاهده گردد بلاشک آن خواب حجت است و واجب العمل، چون پیغمبر وآل پیغمبر فرموده‌اند:

« مَنْ رآنی فی منامه فقد رآنی لأنّ الشیطان لا یتمثّل فی صورتی و لا فی صورة أحد مِن أوصیائی، و لا فی صورة أحد من شیعتهم.[1]

کسی مرا در عالم رؤیا ببیند، بی‌تردید درست دیده است، زیرا شیطان به صورت من و به صورت هیچ یک از اوصیای من و به صورت هیچ یک از شیعیان من نمودار نمی‌شود.»

این دست از روایات در کتب شیعه همانند سلیم بن قیس و امالی شیخ طوسی و نیز المجموع نووی و برخی از صحاح سته از طرق عامه ذکر گردیده است اما آن‌چه که باید مورد توجه قرار گیرد این است که اهل بیت (علیهم‌السلام) نگفته‌اند شیطان و اجنه نمی‌توانند در خواب ادعا کنند که من پیغمبر یا امام هستند؛ بلکه آن‌چه که آن‌ها گفته‌اند این است که شیطان حقیقتاً نمی‌تواند با شرایط وعلوم خاصه ومعجزات باقیه و معالم مستودعه و ظواهر تامه اهل بیت در خوابشان ظاهر گردد.

بله شیاطین می‌توانند بخواب آمده و ادعا کنند که نبی اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) یا اهل‌بیت (علیه‌السلام) وی هستند و این مطلبی است که بارها و بارها آن را شاهد بوده‌ایم.

یکی از دوستان این‌جانب که گرایش‌‌های وهابیت دارد روزی برای خود این‌جانب تعریف می‌کرد که نبی اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را در خواب دیده که آن‌حضرت دست بسته نماز می‌خواند!

وی هم بِه‌ تبعیت از آن خواب کذایی، هنوز هم دست بسته نماز می‌خواند.

آیا اتباع احمد الکاطع حاضرند از طریقه صحیحه نبوی و جعفری برگشته و بخاطر یک  خواب، دست بسته نماز بخوانند؟

روایات در این باب به وفور در کتب شیعه ذکر گردیده‌اند.

الف) «عن زرارة، قال قال أبوعبد الله (علیه‌السلام):

أخبرنی عن حمزة أیزعم ان أبی آتیه؟ قلت: نعم. قال: کذب والله ما یأتیه الا المتکون، ان إبلیس سلط شیطانا یقال له المتکون یأتی الناس فی أی صورة شاء، ان شاء فی صورة صغیرة، وان شاء فی صورة کبیرة ولا والله ما یستطیع أن یجئ فی صورة أبی (علیه‌السلام).[2] از زراره

روایت است که امام صادق فرمود:

درمورد حمزة بن عماره مرا خبر بده؛ آیا وی فکر می‌کند که پدر من بخوابش می‌آید؟

گفتم: بله! پس فرمود: بخدا قسم دروغ می‌گوید؛ زیرا وی شیطان متکون را در خواب می‌بیند!

همانا ابلیس بر وی شیطانی بنام متکون را مسلط کرده است که می‌تواند در هر چهره‌ای ظاهر گردد چه خردسال و چه پیر و ولله قسم که نمی‌تواند بصورت  پدر من بخواب آید.»

ب) حتی جالب‌تر این‌که شیاطین اوهام و احلام بعضا بخواب مسلمین آمده و ادعای خدایی می‌کردند!

«عن یونس بن ظبیان، أنه قال: کنت فی بعض اللیالی وأنا فی الطواف فإذا نداء من فوق رأسی: یا یونس انی أنا الله لا اله الا أنا فاعبدنی وأقم الصلاة لذکری فرفعت رأسی فاذاج فغضب. أبو الحسن (علیه‌السلام) غضبا لم یملک نفسه، ثم قال للرجل: أخرج عنی لعنک الله.[3]

یونس بن ضبیان گفت:

شبی از شب‌ها در خواب بودم در آن حین در حال طواف بودم؛ پس در آن وضع ندایی از روی سرم آمد که: ای یونس من الله هستم پس مرا بندگی کرده و نماز را بیاد من بپا دار! پس وقتی سرم را بالا برم محو گردید!

پس امام رضا (علیه‌السلام) بگونه‌ای خشمگین شد که نمی‌توانست غضب خود را پنهان دارد، پس برخاسته و بآن مرد فرمود: برو بیرون! خدا تو را لعنت کند.»

با توجه به مجموعه مطالب، شکی در این نیست که شیطان نمی‌تواند با مجموعه حالات امامت و ظاهر امام بخواب شخصی آید و علم خاص امامت را ظاهر کند؛ ولی می‌تواند بعنوان دروغ‌گویی ظهور کرده و ادعا کند که وی امام یا پیغمبر است و یا حتی ادعای خدایی کند! حال احمد بصری و انصار وی از کجا یقین دارند که آن‌هایی که در خواب دیده‌اند قطع بیقین و بدون شک همان انبیاء و ائمه بوده‌اند؟
جالب این‌است‌که غلام احمد قادیانی تأکید دارد بارها پیغمبر خاتم را در خواب دیده است؛ بلکه ادعا می کند پیغمبر خاتم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) تربیتِ احمد قادیانی را بر عهده گرفته و در خواب وی را تربیت کرده برای نبوت آموزش داده است!

وی در شرح یکی از خواب‌های خود می‌گوید:

«فی هذه الرؤیا ربَّانی رسول الله بیده وکلامه وأنواره وهدیَّة أثماره، فأنا تلمیذه بلا واسطة بینی وبینه. [4]

در این خواب رسول الله مرا خودش با نورانیت خود و هدیه ثمره‌هایش تربیت کرده بود؛ پس من شاگرد وی هستم بدون آن‌که بین من و او واسطه‌ای باشد!»

حقیقتا چه تفاوتی است بین ادعاهای غلام احمد قادیانی و احمد بصری و حیدر مشتت حال آن‌که همگی مستمسِک چنین مطالبی گشته‌اند و به این روش سقیم و مریض برای خود یاور جمع کرده‌اند؟!

آیا موعد آن فرا نرسیده است که احمد و همتایان وی قدری بخود آمده و لا اقل از شعور بشری خجالت کشیده و این‌چنین سخنان وهن آمیزی بمیان نیاورند؟

پی‌نوشت:

[1]. بحار الانوار، نشر دار احیاء التراث العربی، بیروت 1403 ، ج 49، باب 19، ص 283،

[2]. اختیار معرفة الرجال(کشی)، الشیخ الطوسی، مؤسسه آل‌البیت(علیه‌السلام) لاحیاءالتراث، ج2، ص 589.

[3]. همان، 658.

[4]. (حال اگر انصار احمد همبوشی بصرف دیدن انبیاء و حجج در خواب اقرار به امامت و نبوت یک شخص می‌کنند، پس به طریق الولی بایستی اعتقاد به نبوت غلام احمد قادیانی کنند تا مهدویت احمد، زیرا وی نبی اکرم را در خواب دیده است(حسب ادعای خود) و طبق عقیده باطل کواطع باید به نبوتش ایمان آورد!)التبلیغ(غلام احمد القادیانی) ص 107.
برای اطلاع بیشتر مراجعه کنید به: برای اطلاع بیشتر مراجعه کنید به: ردیه‌ای قاطع بر احمد بن اسماعیل الکاطع، اکبر بیرامی، ص 40.

گروه اینترنتی رهروان ولایت