ابو حنیفه، امامی که تکفیر میشود .

تکفیر صریح ابوحنیفه در کلمات دانشمندان اهل سنت

 حدثنی محمد بن عبد العزیز بن أبی رزمة قال سمعت أبی یقول کنا عند حماد بن سلمة فذکروا مسألة فقیل أبو حنیفة یقول بها فقال هذا والله قول ذاک المارق إسناده صحیح.

نزد حماد بن سلمه در باره مساله‌اى گفتگو بود، گفته شد:

 ابوحنیفه چنین گفته است، گفت:
 به خدا سوگند این سخن متعلق به این خارج شده از دین است.
سند این روایت صحیح است.

(الشیبانی، عبد الله بن أحمد بن حنبل (متوفای290هـ)، السنة، ج 1، ص 199، تحقیق: د. محمد سعید سالم القحطانی، ناشر: دار ابن القیم - الدمام، الطبعة: الأولى، 1406هـ.)
=======

عن سلیم المقریء عن سفیان الثوری قال سمعت حمادا یقول ألا تعجب من أبی حنیفة یقول القرآن مخلوق قل له یا کافر یا زندیق.

سفیان ثورى مى‌گوید:

از حماد شنیدم که مى‌گفت: آیا از ابوحنیفه تعجب نمى کنى که مى‌گوید قرآن مخلوق است؟ به او بگو اى کافر، اى زندیق!!!.

(الشیبانی، عبد الله بن أحمد بن حنبل (متوفای290هـ)، السنة، ج 1، ص 185، تحقیق: د. محمد سعید سالم القحطانی، ناشر: دار ابن القیم - الدمام، الطبعة: الأولى، 1406هـ.)
=======

حدثنی منصور بن أبی مزاحم سمعت مالک بن أنس ذکر أبا حنیفة فذکره بکلام سوء وقال کاد الدین وقال من کاد الدین فلیس من الدین رجاله ثقات.
مالک بن انس از ابوحنیفه به زشتى یاد کرد و گفت:
 او با دین جنگید و کسى که با دین بجنگد از دین خارج است.

(الشیبانی، عبد الله بن أحمد بن حنبل (متوفای290هـ)، السنة، ج 1، ص 197، تحقیق: د. محمد سعید سالم القحطانی، ناشر: دار ابن القیم - الدمام، الطبعة: الأولى، 1406هـ.)
=======

سمعت منصور بن أبی مزاحم یقول سمعت مالکا یقول إن أبا حنیفة کاد الدین ومن کاد الدین فلیس له دین.
ترجمه آن مانند سابق است.

(البغدادی، أحمد بن علی ابوبکر الخطیب (متوفای463هـ)، تاریخ بغداد، ج 13، ص 422، ناشر: دار الکتب العلمیة – بیروت.)
=======

حدثنی علی بن عثمان بن نفیل حدثنا أبو مسهر حدثنا یحیى بن حمزة وسعید یسمع أن أبا حنیفة قال لو أن رجلا عبد هذه النعل یتقرب بها إلى الله لم أر بذلک بأسا فقال سعید هذا الکفر صراحا.

یحیى بن حمزه این سخن را از ابوحنیفه نقل کرد که:
 هر کس این کفش را پرستش کند تا به خدا نزدیک شود من در آن ایرادى نمى بینم، سعید چون این سخن را شنید گفت: این کفر روشن و صریح است.

(الفسوی، أبو یوسف یعقوب بن سفیان (متوفای277هـ)،
 المعرفة والتاریخ، ج 3، ص 96،
 تحقیق: خلیل المنصور، ناشر: دار الکتب العلمیة - بیروت - 1419هـ- 1999م)