ابن تیمیه ناصبی جاهل یا بخاری و مسلم کذاب
قابل توجه اهل سنت و جماعت محترم
با مراجعه به کتاب های ابن تیمیه و بحث و تحلیل های او پی می بریم که در کلام وی تناقضات فراوانی وجود دارد. اینک به نمونه هایی از آنها اشاره می کنیم:
1. در عین حال که به صحیح بخاری در موارد زیاد استدلال و احتجاج می کند، ولی هنگامی که به روایتی در این کتاب بر می خورد که با افکار او سازگاری ندارد آن را ابطال کرده و کتاب را نیز مورد تنقیص قرار می دهد، و درباره آن می گوید: «در بخاری اغلاطی وجود دارد».[1]
2. او در حالی که زیاد به روایات «سنن» استدلال و احتجاج می کند، ولی هنگامی که شیعه دوازده امامی بر حقانیت تعلیمات مذهبی خود به یکی از روایات کتب «سنن» استدلال می کند، می گوید:
این حدیث در صحیحین نیامده است، بلکه در آن، برخی از اهل حدیث همچون ابن حزم و دیگران طعن زده اند. ولی اهل سنّت همچون ابی داوود و ترمذی و ابن ماجه آن را روایت کرده و صاحبان مسانید همچون امام احمد و دیگران آن را نقل کرده اند. پس مطابق اصول شما از کجا این روایات ثابت شده تا به آن احتجاج کنید؟ و بر تقدیر ثبوت، این حدیث از اخبار آحاد است.[2]
3. او در باب فضایل عمر به کتاب ترمذی استناد می کند، ولی هنگامی که به روایات فضایل امیرالمؤمنین (علیه السلام) می رسد، می گوید:
«ترمذی احادیثی را در فضایل علی ذکر کرده که بسیاری از آنها ضعیف است».[3]
او همچنین در جای دیگری می گوید: «ترمذی احادیث متعدّدی را در باب فضایل علی (علیه السلام) ذکر کرده که در میان آنها احادیث ضعیف، بلکه جعلی وجود دارد».[4]
او درباره حدیث نبوی «انا مدینة العلم و علی بابه» می گوید:
«گرچه ترمذی آن را نقل کرده ولی از روایات جعلی به حساب می آید».[5]
4. او به احادیث احمد بن حنبل در کتاب «المسند» زیاد احتجاج می کند، ولی هنگامی که مشاهده می کند شیعه امامیه به برخی از احادیث آن احتجاج کرده می گوید:
«گاهی امام احمد و اسحاق و دیگران احادیثی را نقل می کنند که نزد خودشان ضعیف است».[6]
و در جایی دیگر می گوید:
«هر چه را که احمد در مسند و غیر مسند نقل کرده نزدش حجّت نیست».[7]
و نیز می گوید:
«مجرّد روایات احمد موجب نمی شود که حدیث صحیح بوده و عمل به آن واجب باشد».[8]
در نتیجه باید گفت:
آنچه موافق با هوای نفس ابن تیمیه است حجت بوده و آنچه که مخالف با هوای نفس اوست، ضعیف یا جعلی است.
5. او به روایات حاکم نیشابوری در «المستدرک علی الصحیحین» زیاد استدلال می کند، ولی همین که شیعه دوازده امامی به یک حدیث این کتاب که درباره آن، حاکم تصریح به صحت بنابر شرط شیخین کرده و ذهبی نیز در «تلخیص المستدرک» با او موافقت نموده، و استدلال می کند، می گوید:
«سند آن ضعیف است».[9]
6. او در مواردی که رأی و نظرش موافق با شهرستانی است به کلامش زیاد اعتماد می کند، ولی هر جا که مطلبی از او مشاهده می کند که با رأی او موافق نیست، یا مایه تقویت شیعه امامیه است بر او هجوم برده و می گوید:
«شهرستانی خبرویت ندارد».[10]
7. او تفسیر طبری و ابن ابی حاتم و بغوی را به جهت نقل روایاتی که موافق با آراء و نظریات او است تمجید کرده ولی در مواردی که شیعه دوازده امامی به روایات آنان استدلال می کند، می گوید:
«مجرد نقل یکی از این افراد دلیل بر صحّت روایت نمی شود... بلکه این کتب، جمع کننده قوی و ضعیف، و جعلی و دروغی است».[11]
به این ترتیب نتیجه میگیریم که یا ابن تیمیه واقعا ار سر بخل و جهالت و کینه و دشمنی با پیامبر و اهل بیت او یک جنین گزافه گوییهایی کرده است و یا صحاح بخاری و مسلم و مسانید معتبر اهل سنت سراسر روایات و احادیث جعلی و دروغ می باشند که به هیچکدام آنها علیرغم اشاره به راویان به اصطلاح ثقه نمیتوان اعتماد و اعتنا کرد.
-------------
[1] . منهاج السنة، ج 5، صص 101 و 102؛ ج 7، ص 215.
[2] . منهاج السنة، ج 3، ص 456.
[3] . همان، ج 7، ص 178.
[4] . همان، ج 5، ص 511.
[5] . منهاج السنة، ج 7، ص 515؛ ما در کتاب "امام شناسی در قرآن و پاسخ به شبهات" به طور کامل و مفصّل بطلان حرف او را به اثبات رسانده ایم.
[6] . همان ص 53.
[7] . منهاج السنة، ج 7، ص 96.
[8] . همان، ص 400.
[9] . همان، ج 5، ص 396.
[10] . همان، ج 6، صص 300 و 305 و 319 و 326 و 362.
[11] . منهاج السنة، ج 7، ص 299.
http://alwahabiyah.com
