آیا حدیث حضرت علی(ع) در مورد ناقص بودن عقل زنان معتبر است؟

متن حدیث چنین است:

بَعدَ فَراغِهِ مِن حَربِ الجَملِ: مَعاشِرَ النّاسِ، إنّ النِّساءَ نَواقِصُ الإیمانِ، نَواقِصُ الحُظُوظِ، نَواقِصُ العُقولِ: فأمّا نُقصانُ إیمانِهِنّ فقُعودُهُنَّ عنِ الصّلاةِ و الصِّیامِ فی أیّامِ حَیضِهِنَّ. و أمّا نُقصانُ عُقولِهِنَّ فشَهادَةُ امرأتَینِ کشَهادَةِ الرّجُلِ الواحِدِ. و أمّا نُقصانُ حُظوظِهِنَّ فمَواریثُهُنَّ علَى الأنصافِ مِن مَواریثِ الرِّجالِ.

امام على علیه السلام پس از پایان جنگ جمل فرمود: اى مردم! همانا زنان از نظر ایمان و بهره و خِرَد، کاستى دارند.

اما دلیل کاستى ایمان آنها، نماز نخواندن و روزه نگرفتن آنان در ایام حیض است و دلیل کاستى خِردهایشان، تلقى شدن گواهى دو زن به منزله گواهى یک مرد است و دلیل کاستى بهره ‏هایشان، این است که نصف مردان ارث مى ‏برند.

این حدیث هشتادمین خطبه نهج البلاغه است اما زنجیره سند تا امام علی(ع) ندارد.

نرم افزار درایة الحدیث، نسخه ۲/۱ آن را ضعیف خوانده است.