مقدمه:
به اعتقاد شیعیان، یکی از ویژگیهای ائمه ی طاهرین علیهم السلام بهرهمندی آن شخصیتهای نورانی و عظیم القدر، به اذن خداوند متعال، از علم غیب و آگاهی به امور غیبی است.
جریان وهابیت، شیعه را به خاطر این عقیده، طاغوت معرفی نموده است. محمد بن عبد الوهاب، در این زمینه، می‌نویسد:
«والطواغیت کثیرة ورءوسهم خمسة: الأول: الشیطان الداعی إلى عبادة غیر الله ... الرابع: الذی یدعی علم الغیب من دون الله.»
«طاغوتیان بسیارند و سر دسته ی آنها پنچ گروه هستند: گروه نخست شیطان است که بندگان را به عبادت غیر خدا می‌خوانند ... گروه چهارم کسی که ادعای علم غیب برای خودش میکند در حالی که آن را از غیر خداوند گرفته است.»
محمد بن عبد الوهاب - متوفای1206 ق – مجموعة رسائل فی التوحید و الإیمان، ج 1، ص 377، تحقیق: إسماعیل بن محمد الأنصاری، الطبعة الأولى، الریاض، مطابع الریاض، بر اساس برنامه ی الجامع الکبیر.
