عناوین اصلی کتاب شامل:
شاهراه های سه گانه معرفت؛ الهام و الکسیس کارل ؛ شهود و فلسفه برگسن ؛ غرور بی جا؛ دریچه هائی به سوی جهان اسرار آمیز غیب ؛ ابر آگاهی و فلاسفه اسلام ؛ چند نمونه از آیات قرآن درباره علم غیب پیامبر؛ آگاهی ازغیب منحصر به پیامبران نیست
اخلاق و تربیت اسلامی
عناوین اصلی کتاب شامل:
[آداب محاوره از کتاب الخزائن ملا احمد نراقی ]
[برگزیده ای از رساله ی العِشرَه شیخ بهایی ]
آداب مُکاتَبَت (دستور نامه نگاری)
[ بخشی از «صد پند» خزائن ملا احمد نراقی]
ابن عساکر ، ذهبی ، سیوطی، مزی ، طبرانی ، هیثمی و سایرین مینویسد :
ابن حارث کندی میگوید : وقتی حسین را شهید کردند، تا 7 روز، وقتی نماز می‌خواندیم، به دیوارهایی که آفتاب افتاده بود نگاه می‌کردیم، می‌دیدیم که رنگ آفتاب، همانند چادرهای سرخ رنگ، قرمز شده است و می‌دیدیدم که برخی از ستاره ها به همدیگر برخورد می‌کردند.
مرتضی رضوی
در قرآن کریم آیات بسیاری وجود دارد که این مطلب را ثابت می‌کند .
خداوند کریم در باره امامت حضرت ابراهیم علیه السلام می‌فرماید :
إِنِّی جاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِماما . البقره / 124 .
من تو را امام و پیشواى مردم قرار دادم !
و نیز می‌فرماید :
وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَ یَعْقُوبَ وَ کلاًُّ جَعَلْنَا نَبِیًّا . مریم / 49 .
ما اسحاق و یعقوب را به او بخشیدیم و هر یک را پیامبرى (بزرگ) قرار دادیم !
در روز عاشورا، وقتی نوبت به جوانان هاشمی رسید فرزندان زینب کبری (س) نیز خود را آماده قتال کردند.
حضرت زینب (س) در این موقع که فرزندان دلبند خود را راهی قتال با دشمنان دین و قرآن می کرد، حالتی دگرگون داشت.
او عقیلة بنی هاشم است. او نائبة الامام است. اصلاً او شریک کربلای حسین (ع) است.
نه بدین جهت که بنابر نقل، فرزندان خود را با دست خود کفن پوش و فدیة راه حسین (ع) کرده ، که از لحظه ای که از دامن زهرای مرضیه (س) پای به عرصه وجود گذاشته، دیده به دیدار حسین (ع) باز کرده است.
برای همین است که اهل دل، آفرینش او را برای کربلا معنا کرده اند.
1 . عباس بن علی بن ابی‌طالب:
وی که بعدها نسل و نوادگانش او را سقّا می‌نامیدند، مردی زیباچهره و بلند قامت بود که وقتی سوار اسب می‌شد،پایش به زمین می‌رسید.
عباس پرچمدار سپاه امام حسین ـ علیه السلام ـ بود و آنچنان که امام باقر ـ علیه السلام ـ فرموده است قاتلان وی زید بن رقاد جَبنّی وحکیم بن طفیل سِنْبسی از قبیله طی بودند.
وی زمان شهادت 34 سال‌داشت.
شیخ مفید نوشته است:
وقتی عباس فراوانی کشته‌های یاران امام حسین ـ علیه السلام ـ را دید، به برادران خود یعنی فرزندان ام‌البنین گفت:پیش بروید تا ببینم که برای خدا و رسول‌ِ او نصیحت کردید. پس از آن همراه‌حسین بن علی به سمت فرات رفتند تا آب بردارند که سپاه عمر بن سعد مانع آنان شدند. اینجا بود که یکی از کوفیان تیری انداخت که به دهان امام حسین ـ علیه السلام ـ اصابت کرد.
و بدین‌سان شما را امّتى میانه قرار دادیم تا بر مردم [جهان] گواه باشید و پیامبر بر شما گواه باشد. و ما قبله‌اى را که بر آن بودى (بیت المقدس) قرار ندادیم مگر براى آن که کسى را که از پیامبر پیروى مى کند از کسى که به عقب برمى‌گردد باز شناسیم، و البته این امر جز بر کسانی که خدا هدایتشان کرده سخت گران بود،و خدا بر آن نیست که ایمان شما را ضایع کند،چرا که خداوند به مردم رئوف و مهربان است.(بهرام پور)
[سوره توبه:آیه 105]
«قُلِ اعْمَلُوا فَسَیَرَى اللَّهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ سَتُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَیْبِ وَ الشَّهَادَةِ فَیُنَبِّئُکُمْ بِمَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ.»
و بگو: [هر کارى مى‌خواهید] بکنید که به زودى خدا و رسول او و مؤمنان کردار شما را خواهند دید، و به زودى به سوى داناى نهان و آشکار بازگردانده مى‌شوید، پس شما را به آنچه انجام مى‌دادید آگاه خواهد کرد.(بهرام پور)
از ظاهر آیات و روایات استفاده می شود، که همه چیز در قرآن آمده و خداوند از ذکر مطلبی در آن فروگذار نکرده است چنانکه در قرآن می خوانیم: «وَ نَزَّلْنا عَلَیْکَ الْکِتابَ تِبْیاناً لِکُلِّ شَیْءٍ ؛
ما این کتاب را بر تو نازل کردیم که بیانگر همه چیز است.»(1)
و «ما فَرَّطْنا فِی الْکِتابِ مِنْ شَیْء ؛
ما هیچ چیز را در این کتاب، فرو گذار نکردیم.»(2)،
در نهج البلاغه نیز آمده است:
«وَ فِی القُرآنِ نبأُ ما قَبلِکُم وخَبَرُ ما بَعدِکُم وحُکمُ مَا بَینِکُم ؛
در کتاب خدا اخبار پیشینیان و خبرهاى آینده و احکام مورد نیاز شما موجود است.» (3)
از طریق اهل سنّت نیز از صحابى معروف «ابن مسعود» نقل شده:
«ِانَّ فِیه عِلمُ الاَوَّلینَ و الآخِرِین ؛ در قرآن علم اوّلین و آخرین است.»(4)
با این حال، ما احکام جزئی مختلفى را مىبینیم که در قرآن نیامده مثلا، تعداد رکعات نماز، اجناس و نصاب زکات، بسیارى از مناسک حج، عدد سعى صفا و مروه و دورهاى طواف و مسائل دیگرى در زمینه حدود و دیات و آداب قضاوت و شرایط معاملات و نام ائمه و...
برخی از اهل سنّت یا وهابیان بدون توجّه به مسائلی که در قرآن نیامده با طرح این مساله که:
چرا نام حضرت علی (علیه السلام) در قرآن نیامده؟
سعی دارند از این مساله، بر ردّ ادعای شیعه بر ولایت ایشان استفاده کنند.
سعی ما در این مقاله ردّ این ادعاها و شرح و بیانی در اطراف این مسائل می باشد.
تصور سؤال کننده این است که اگر نام امام و یا امامان در قرآن می‌آمد، اختلاف از بین می‌رفت، در حالی که این اصل کلیّت ندارد. چه بسا ذکر اسامی پیشوایان دوازده‌گانه، سبب می‌شد که آزمندان حکومت و ریاست به نسل‌کشی بپردازند تا از تولد آن امامان جلوگیری کنند، چنانکه این مسئله درباره حضرت موسی(ع) رخ داد.
روش آموزشی قرآن بیان کلیات و اصول عمومی است، تشریح مصادیق و جزئیات غالباً بر عهده پیامبر گرامی(ص) می‌باشد.
رسول‌خدا(ص) نه تنها مأمور به تلاوت قرآن بود، بلکه در تبیین آن نیز مأموریت داشت، چنانکه می‌فرماید:
و أنزلنا إلیک الذکر لتبیّن للنّاس ما نزّل إلیهم و لعلّهم یتفکّرون.(1)
و قرآن را بر تو فرستادیم تا آنچه برای مردم نازل شده است، برای آنها بیان کنی و آشکارسازی، شاید آنان بیندیشند.
کسی که حضرت فاطمه معصومه را زیارت کند پاداش او بهشت است.
حضرت فاطمه معصومه (س) پس از ورود به شهر قم، تنها ۱۷ روز در قید حیات بود و شبانه روز مشغول عبادت بود و سپس دعوت حق را لبیک گفت و به سوی بهشت برین پرواز کرد.
پدر بزرگوارش امام هفتم شیعیان حضرت موسی بن جعفر (ع) و مادر مکرمه‌اش حضرت نجمه خاتون (س) است. آن بانو مادر امام هشتم نیز است؛ لذا حضرت معصومه(س) با امام رضا(ع) از یک مادر هستند. ولادت آن حضرت در روز اول ذیقعده سال ۱۷۳ هجری قمری در مدینه منوره واقع شده است.
مشهورترین لقب آن حضرت، «معصومه» است همچنین لقب کریمه اهل بیت(ع) از سوی امام صادق(ع) به ایشان اطلاق شد.
